Zelfredzaamheid

Verslaving
gamer

Grip krijgen op te lang gamen: ‘Te veel focus op tijd geeft juist strijd’

Wil je grip krijgen op problematische gamers? Ga juist met hen een potje gamen. Dat was op het Congres Verslaving in het Sociaal Domein één van de adviezen van pedagoog André Parren. Hoe kun je als beste het overmatig gamen een halt toeroepen?
Participatie

‘Blijf je tussen je vier muren, dan glij je alleen maar verder af’

In het Overijsselse Dalfsen poppen steeds meer ontmoetingsinitiatieven op. Dorpsgenoten ontmoeten elkaar bij een goed gekookte en betaalbare maaltijd. Opbouwwerker Peter ten Have, die jaren geleden vanwege een alcoholverslaving zelf heel diep in de put zat, is de drijvende kracht. Movisie publiceert binnenkort zijn succesverhaal, lees alvast dit voorproefje van Ten Have.
Informele zorg
Herstelacademies

Wat is de meerwaarde van Herstelacademies?

Het Trimbos-instituut doet de aankomende jaren uitgebreid onderzoek naar de bijdrage die Herstelacademies kunnen leveren aan het herstel van mensen met psychische problemen. Maar wat kunnen we daar nu al over zeggen? Ton Verspoor is mede-initiatiefnemer en manager van Enik Recovery College en ziet dagelijks wat de positieve impact van Herstelacademies kan zijn: ‘Onze bezoekers herstellen door van elkaar te leren.’
Eenzaamheid
koken

KIPPENVEL ‘Ze begrepen hoe belangrijk het koken voor hem is’

De zomer is een tijd van reflectie. Wat maakt jouw werk de moeite waard? Voor Jenny Zwijnenburg was het de warmte waarmee Joost na een korte afwezigheid werd onthaald in het vangnetwerk.
‘Welkom is een soort safe house’

‘Welkom is een soort safe house’

Welkom in Veenendaal is een sociaal woonconcept waar thuisloze jongeren én thuisloze ouderen kunnen wonen. De tachtig appartementen herbergen mensen die aan het eind van hun latijn zijn, maar willen groeien. ‘Motivatie is de drijvende kracht’, zegt initiatiefnemer Cora van de Bovenkamp.

Over zelfredzaamheid

Zelfredzaamheid zorgt voor dilemma's

‘Wanneer de overheid vasthoudt aan zelfredzaamheid als norm, worden drempels opgeworpen waardoor mensen worden uitgesloten van voorzieningen.' Dat zegt de Nationale ombudsman in zijn jaarverslag 2016. Ook onder professionals is er een levendige discussie over hoe ver zelfredzaamheid moet gaan en voor welke cliënt. Langer thuis wonen stelt ouderen en zorgverleners bijvoorbeeld dagelijks voor dilemma’s over zelfredzaamheid.

Lees meer

Wanneer is je cliënt zelfredzaam? Wanneer hij of zij het vermogen heeft om zichzelf te redden op alle levensterreinen, met zo min mogelijk professionele ondersteuning. Dat is de formulering in de zorg voor ouderen. Het idee is dat door behoud en/of versterking van zelfredzaamheid de – extra – zorg kan worden voorkomen of uitgesteld. Maar zelfredzaamheid gaat verder. Het gaat ook over het vermogen om jezelf te redden met behulp van vrienden, buren, familie en vrijwilligers.

Beperkingen zelfredzaamheid

En niet alleen voor ouderen geldt dat professionals inzetten op zo groot mogelijke zelfredzaamheid. Ook in de schuldhulpverlening, zorg voor chronisch zieken en voor mensen met een beperking is zelfredzaamheid het devies. Het thema is een leidraad geworden in de hulpverlening, maar inmiddels lopen professionals ook tegen de beperkingen op. Want hoe ver kun je gaan met begeleiding van je cliënt met als uitgangspunt zo veel mogelijk zelfredzaam? Veel kwetsbare mensen kunnen niet zelfredzaam zijn, sommige mensen hebben altijd ondersteuning nodig.

Nadruk op zelfredzaamheid

De vraag werpt zich zo langzamerhand op of de – politieke – nadruk op zelfredzaamheid niet al te ver gaat. De nationale ombudsman uitte flinke kritiek in april 2017: ‘Wanneer de overheid vasthoudt aan zelfredzaamheid als norm, worden drempels opgeworpen waardoor mensen, burgers, worden uitgesloten van voorzieningen, overheidsdiensten en al het andere goede dat de samenleving heeft te bieden. Het stellen van eisen aan burgers waarvan vaststaat dat zij daar niet aan kunnen voldoen, is niet behoorlijk.’

Participeren

Maar de professionele nadruk of zelfredzaamheid heeft zeker ook geleid tot verbetering van de hulpverlening. Professionals zijn meer gaan denken en werken vanuit hun cliënt. Er zijn ook organisaties opgericht die zelfredzaamheid als basis hebben voor hun dienstverlening. Zoals de Stichting DeBroekriem, een organisatie die mensen helpt om in de maatschappij te participeren. De oprichters van de stichting geloven dat de zelfredzaamheid van burgers dankzij slimme verbindingen vergroot kan worden. En hun concept is succesvol, want volgens de oprichter heeft 61 procent van de vrijwilligers die zich aanmeldden bij DeBroekriem binnen een half jaar een baan, ook de mensen die daarvoor al langere tijd thuis zaten.

Schulden en zelfredzaamheid

Ook in de schuldhulpverlening is zelfredzaamheid niet alleen een doel, maar ook een middel om schulden kwijt te raken. De kans dat mensen terugvallen in schulden, nadat ze met succes een schuldentraject hebben doorlopen, is best groot. Vier jaar na afronding van het traject zijn er bovengemiddeld veel betalingsachterstanden. Om dit te voorkomen, zou er meer ingezet moeten worden op budgetbeheer. En mensen te leren zelf met hun budget om te gaan.

In dit dossier wordt het thema in allerlei facetten belicht. Het blijft een leidraad in de hulpverlening, immers de beste motivatie is de eigen motivatie. De vraag is hoe ver je als professional kunt gaan in het niet helpen, om de zelfredzaamheid van de cliënt te bevorderen. Lees in dit dossier de artikelen over deze discussie en over de oplossingen die professionals vinden.

DELEN
Vorig artikelWijkteam
Volgend artikelWmo
Mark van Dorresteijn
Lorem ipsum dolar sit amet.