De nieuwe privacywet, de AVG, komt eraan. Wat moeten gemeenten daarvoor op orde hebben? Sociaal Bestek zocht het uit. Verder in deze editie aandacht voor onder meer beleid versus sociale inclusie en de opkomst van de ervaringsdeskundige in de armoede en schuldhulpverlening.
Over sommige onderwerpen moet je blijven schrijven, schreef Maarten van de Beek in een vorige redactioneel. Zoals over armoede. Nu valt daar ook veel over te schrijven, want er gebeurt veel.
In Noord-Nederland zijn sociale ondernemingen in opkomst, net als in de rest van Nederland. We hebben een eerste regionale verkenning van de aard en omvang van deze sector uitgevoerd. Hoe ziet de groep van sociale ondernemingen in deze regio er uit? Welke belemmeringen komen ze tegen en aan welke ondersteuning hebben ze behoefte?
Ervaringsonderzoek van Berenschot onder ruim 1.250 werkgevers brengt een fors verschil aan het licht tussen hun verwachtingen en die van overheden. Bijvoorbeeld over functieaanpassing en service van overheden. Maar er zijn ook concrete aanwijzingen dat de doelstelling de beide werelden kan verbinden.
Het Trimbos-instituut onderzoekt de ambulantisering in de ggz en heeft daarover een nieuw rapport uitgebracht. De resultaten zijn zorgwekkend: intensivering en uitbreiding van ambulante zorg blijft uit; er is geen verbetering in de kwaliteit van leven van mensen om wie het gaat; eenzaamheid is nog altijd een groot probleem.
Op 25 mei 2018 is het zover. Vanaf dat moment is de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) van toepassing. De Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp) geldt dan niet meer. Alle organisaties die persoonsgegevens verwerken, dus ook gemeenten, moeten aan de AVG voldoen.
Gemeenten hebben maximaal acht weken de tijd om een aanvraag voor een bijstandsuitkering te beoordelen. Om die periode financieel te overbruggen, hebben bijstandsaanvragers recht op een voorschot op hun uitkering. Uit recent onderzoek van Regioplan komt naar voren dat dit niet altijd goed verloopt. 1
De klantmanager heeft altijd gelijk. Daar kan geen wetenschappelijk onderzoek tegenop. Hij maakt zijn keuzes intuïtief, voelt aan wat hij moet doen in zijn contact met de klant, heeft een plan voor ogen en vertrouwt op zijn inschatting.
De meeste mensen met schulden kloppen niet aan voor hulp. Ze zijn bij gemeenten en wijkteams onbekend. Met vroegsignalering krijgen gemeenten wel zicht op deze onbekende schuldenaars. Steeds meer gemeenten zoeken naar een effectieve aanpak. Tijdens het eerste landelijk overleg vroegsignalering in december deelden ze ervaringen.
De instroom in de bijstand was in 2016 groter dan de uitstroom, wat vooral door de instroom van statushouders te verklaren is. Deze ontwikkeling zette zich in het eerste kwartaal van 2017 voort. De belangrijkste reden voor uitstroom uit de bijstand is het vinden van een baan.
In de ggz en de verslavingszorg werken al langer opgeleide ervaringsdeskundigen. In armoede en sociale uitsluiting heeft die trend zich pas recent ingezet. Wat is kenmerkend voor ervaringsdeskundigen op dat terrein? Martin Stam legt het uit aan de hand van het Leerplan ervaringsdeskundigheid in zorg en welzijn. In deel 2 van dit tweeluik beschrijft Jetske de Jong de stand van zaken.
‘Participatie op gelijke voet’ is het doel van de Wmo en het VN-verdrag. De wijk is een belangrijke plek om dit vorm te geven. Er wordt dus veel verwacht van de wijk als plek, bijvoorbeeld bij sociale inclusie van mensen met een beperking. Maar draagt al het beleid daar wel aan bij?
Op 18 december 2017 hebben minister Koolmees van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en minister Van Engelshoven van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap de kabinetsreactie op het rapport ‘De arbeidsmarkt naar opleiding en beroep tot 2022’ naar de Tweede Kamer gestuurd.
De onafhankelijke cliëntondersteuner: een onbekend recht voor burgers. Gemeenten hebben dit niet altijd goed geregeld. De beroepsvereniging BCMB zet zich in voor een sterke positie van de cliëntondersteuner en professionalisering van het vak. Caroline van der Hek en Auke Blom vertellen.
Het wordt mij erg lastig gemaakt wanneer ik iemand met een arbeidsbeperking in dienst wil nemen.’ Dit krijg ik vaak te horen van werkgevers.
Vroegsignalering van schulden is voordelig voor alle betrokken partijen. Maar hoe richt je als gemeente de processen zo in dat deze aan de eisen van de Algemene Verordening Gegevensbescherming voldoen? Een nieuwe handreiking biedt uitkomst.
De afgelopen twee jaar hebben vijf steden en vier departementen samengewerkt aan vernieuwingen in het sociaal domein. 1 Het bevorderen van het kostenbewustzijn was een belangrijke doelstelling, zowel bij sociaal werkers in het wijkteam als bij gemeenten. Wat heeft dat opgeleverd?
Door het verhogen van de pensioenleeftijd werken mensen langer door. Steeds vaker klinkt de vraag of de gezondheid van mensen dat wel toelaat. Onderzoek laat zien dat de kans op arbeidsongeschiktheid tot nu toe slechts beperkt is toegenomen.
Ook ouderen hebben het recht zelfstandig te wonen en volwaardig aan de samenleving mee te doen. De overheid heeft een mensenrechtelijke plicht hen te ondersteunen als dat nodig is. Daarbij gaat het zowel om individuele voorzieningen als om een samenleving die zo is ingericht dat iedereen daarin kan wonen en meedoen.
Ervaringen van professionals in de opvang van dak- en thuislozen laten zien dat gemeentelijke procedures en bepalingen niet altijd praktisch en doelmatig zijn. Het zou goed zijn als gemeenten deze inzichten gebruiken bij het maken van nieuwe regels en afspraken met de uitvoeringsorganisaties.
Het is de laatste zaterdag van 2017. Ik heb een leuke dag voor de boeg. Vanmiddag Emmenaar Kjeld Nuis aanmoedigen op weg naar de Olympische Spelen.
De Participatiewet en de Wet banenafspraak en quotum arbeidsbeperkten moeten ervoor zorgen dat veel meer mensen met een arbeidsbeperking duurzaam aan het werk komen. In de praktijk komt hier nog onvoldoende van terecht. In dit artikel komt het perspectief van de arbeidsbeperkten zelf aan bod. Waar lopen zij tegenaan en wat is hun behoefte?
In veel gemeenten zijn algemene voorzieningen beschikbaar of worden ze ontwikkeld. Denk aan diensten of activiteiten in de vorm van huishoudelijke hulp. Gemeenten zien dat als een voorliggend passend alternatief, en kennen in principe geen maatwerkvoorziening meer toe. Daar is de burger het niet altijd mee eens. De Rechtbank Gelderland oordeelt. 1
