Werken loont, maar kennelijk niet altijd. Nederland telt ongeveer 300.000 werkende armen. Dit blijkt uit het onlangs gepubliceerde onderzoek ‘Als werk weinig opbrengt’ van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). Armoede is hierin door het SCP afgebakend op grond van het ‘niet-veel-maar-toereikendcriterium’, oftewel kosten voor basisbehoeften en een klein bedrag voor ontspanning en sociale activiteiten.

‘Wij kennen de werkende armen niet en de werkende armen kennen onze regelingen niet.’ Tot deze conclusie komt een van de gemeentelijke beleidsmedewerkers die geïnterviewd zijn voor het onlangs verschenen rapport ‘Als werk weinig opbrengt’ van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP).

Particuliere hulp aan mensen met een laag inkomen en schulden is de laatste jaren toegenomen. Kerken, private fondsen en lokale initiatieven geven steun met verstrekking van materiële spullen, financiële noodhulp, sociale activiteiten en persoonlijke begeleiding. Vangnet onder het vangnet, of welkome aanvulling?

Er is al lange tijd terecht veel aandacht voor personen met verward gedrag. Maar het gaat daarbij nauwelijks over etnische diversiteit, terwijl immigranten en vluchtelingen een verhoogd risico lopen. Een pleidooi voor een preventieve aanpak, op basis van zes aanknopingspunten.

Bij de decentralisatie van de Wmo en de jeugdzorg is samen met de Participatiewet het sociaal domein volledig op het bord van de gemeenten terecht gekomen. Met als verhaal om de zorg en het welzijn dichter bij de burger te brengen. Vanuit de lokale situatie zou dan beter passend maatwerk geleverd kunnen worden.

Momenteel zijn in Nederland ongeveer 400.000 personen zwaar of overbelast door de hulp die zij geven aan hun zieke naasten. Goede ondersteuning zou een hoge belasting deels kunnen voorkomen. Wat zijn de hindernissen om ondersteuning te krijgen en wat kunnen gemeenten doen om mantelzorgers beter te helpen?

Hindernissen voor mantelzorg? De gemeente Stichtse Vecht pakt ze aan, samen met mantelzorgers en de eigen medewerkers die mantelzorger zijn. In een rondetafelgesprek vertellen drie betrokkenen over hun manier van werken: wethouder Hetty Veneklaas, gemeentesecretaris Annette van Hussel en beleidsadviseur Hans Slaats.

Werkaanpassing is een voorwaarde voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt om te kunnen participeren. Dat besef is gemeengoed geworden. De kunst om passend werk effectief en duurzaam vrij te spelen voor deze mensen, is minder wijdverspreid. Dit blijkt uit een onderzoek van de Universiteit Maastricht, SBCM en de FransNijhuisFoundation.

De gemeente Amsterdam telt zo’n veertigduizend bijstandsgerechtigden. Welke vorm van dienstverlening werkt het beste om deze Amsterdammers aan het werk te krijgen en te houden? Wat werkt voor de ene klant in de ene situatie, werkt misschien niet, of zelfs averechts, voor de andere. Neem directe plaatsing naar werk: voor de ene klant kunnen de structuur en de sociale contacten die werk bieden, leiden tot een verbetering van zijn situatie. In andere gevallen, bijvoorbeeld wanneer de klant problematische schulden heeft die de klant volledig opslokken, kan directe plaatsing naar werk een brug te ver zijn.

In dit artikel beschrijven we het belang van het inzetten van ervaringsdeskundigen in armoede en sociale uitsluiting bij de kanteling van de verzorgingsstaat. In het tweede deel komen drie afgestudeerde ervaringsdeskundigen aan het woord over hun werk en de rollen die ze vervullen.

In 2017 hadden 4,3 miljoen Nederlanders van 15 tot 75 jaar geen betaald werk. Deze niet-werkzame bevolking bestaat met 3,2 miljoen voor het grootste deel uit mensen die aangaven niet te willen of te kunnen werken. Wat zijn de redenen hiervoor? Hoe is de ontwikkeling hierin? En hoe is deze groep regionaal verdeeld

De overheid maakt het inburgeraars moeilijk om mee te doen in de samenleving. Aan nieuwkomers worden steeds meer eisen gesteld en er wordt een te groot beroep gedaan op hun zelfredzaamheid. Als het misgaat, gaat het vaak goed mis. Aan de hand van een aantal persoonlijke portretten van inburgeraars presenteert de ombudsman zijn visie op behoorlijke inburgering.

Armoede heeft een grote invloed op de gezondheid. Financiële zorgen en gebrek aan perspectief leiden tot stress. De impact is groter als de financiële problemen langere tijd aanhouden. Dat vraagt om een gecombineerde aanpak van armoede en gezondheid. Het stimuleringsprogramma Gezond in… van Pharos en Platform31, helpt gemeenten op weg.

Eind oktober stuurde staatssecretaris Van Ark van Sociale Zaken en Werkgelegenheid het rapport ‘Kijk op kinderopvang’ naar de Tweede Kamer. In het onderzoek staan de ouders centraal: Hoe denken zij over de betaalbaarheid, toegankelijkheid en kwaliteit van opvang? En hoe hangt dit samen met hun gebruik van kinderopvang, arbeidsparticipatie en kwaliteit van leven?

Iedere dag gebruiken wij technologie om ons leven gemakkelijker te maken. Technologie verandert ook onze manier van werken. Voor mensen met een arbeidsbeperking biedt zij kansen op een betere inzetbaarheid en werkplezier. In de Kennisalliantie Inclusie en Technologie onderzoeken bedrijven die kansen in proeftuinen. De resultaten zijn veelbelovend.

Het aantal vacatures in Nederland blijft op een hoog niveau door de banengroei en de toenemende baan-naar-baan mobiliteit. In steeds meer sectoren zijn er personeelstekorten. Het verkleinen van de mismatch op de arbeidsmarkt vereist een inspanning van werkgevers, werkzoekenden en andere arbeidsmarktpartijen. UWV onderzoekt de regionale arbeidsmarkt voor de publicatie Regio in Beeld.

Ondanks de bloeiende economie is er een grote groep zzp’ers met schulden. Die krijgen slechts mondjesmaat toegang tot de gemeentelijke schuldhulpverlening. Werk aan de winkel dus voor gemeenten. Wat kunnen zij doen om de situatie voor ondernemers met schulden te verbeteren?

Deventer is één van de vijf gemeenten die onderzoekt of de participatiewet doeltreffender uitgevoerd kan worden. In navolging van Nijmegen en Groningen deelt Deventer de eerste ervaringen. De focus ligt naast de uitstroom naar werk ook op welzijn en gezondheid van de deelnemers, en op hun sociale participatie.

Vaak wordt opgemerkt dat het voor kwetsbare burgers, die voor hun levensonderhoud afhankelijk zijn van de overheid, zo ingewikkeld is.

De aandacht voor mensen met een licht verstandelijke beperking (LVB) met schuldenproblematiek groeit. Het is een kwetsbare groep, die vaak wordt overvraagd en die - onder andere door de verstandelijke beperking - een groter risico heeft om in schulden te komen. Professionals dienen zich bewust te zijn van hun mogelijkheden en beperkingen, om zo beter maatwerk te bieden.

Een arbeidsbeperking en een professionele baan bij de Eerste Kamer, een Ministerie of op de Zuidas? Met de juiste begeleiding is het zeker mogelijk hoger opgeleiden jongeren een kans te bieden bij toonaangevende organisaties. Toch zorgen misvattingen ervoor dat deze groep aan de kant blijft staan. Studeren & werken op maat (SWOM) helpt deze ‘niche’ groep duurzaam aan een baan.

De voortvarendheid en het enthousiasme waarmee gemeenten de afgelopen jaren nieuwe taken in het sociaal domein hebben opgepakt verdient grote lof.

Buren blijken met eenvoudige tips een belangrijke rol te kunnen spelen in de destigmatisering en participatie van mensen met psychische kwetsbaarheden. Dat blijkt uit pilotprojecten die Samen Sterk zonder Stigma uitvoerde. Gemeenten kunnen profiteren van de opgedane kennis.

Wie een psychische, verstandelijke of lichamelijke beperking heeft, kan baat hebben bij wonen in een groep. Maar passende plekken in instellingen of beschermde woonvormen zijn schaars. Groepen ouders creëren daarom steeds vaker zelf groepswoningen. Is dat een zegen of zorg voor gemeenten?

De Centrale Raad van Beroep (CRvB) deed recent een richtinggevende uitspraak over de uitvoering van de Wmo 2015.1 De uitspraak gaat over huishoudelijke hulp en grijpt in op de werkwijze van gemeenten die op een resultaatgerichte manier indiceren. Wat zijn de gevolgen van deze uitspraak?