Laura is ambulant gezinswerker in de jeugdzorg. Hiervoor werkte zij elf jaar als gezinscoach op een 24-uursvoorziening voor ouders met een licht verstandelijke beperking en mulitproblematiek. Ze maakte er meerdere uithuisplaatsingen (UHP’s) mee. Een zal ze nooit vergeten.

Danny Dijkhuizen is elf jaar als hij een gezinsdrama als door een wonder overleeft. Hij weet het trauma om te buigen naar zijn werk met kinderen. En hij rapt, over zijn leven en zijn gedachten. ‘Ik had dit werk niet kunnen doen als ik dit niet had meegemaakt.’

Georgie. Wat kan ik me hem goed herinneren. Ik ontmoette hem tijdens mijn stage bij de Raad voor de Kinderbescherming. Hij was vijftien en kind uit wat we nu een multiprobleemgezin noemen. Beide ouders kampten met verslavingen, moeder was licht verstandelijk beperkt en vader had losse handjes. Georgie spijbelde veel en kwam zo op het netvlies van hulpverleningsinstanties. Ik, zelf eigenlijk ook nog een kind, leefde enorm met hem mee. Zou het wel goed komen met Georgie als wij niet nú iets voor hem regelden? Was hij thuis wel veilig met die agressieve vader? En hoe zat het met zijn toekomst, als hij niet naar school ging? Het liet me niet los.

In de rubriek ‘Tegendraads’ komen professionals aan het woord die, om hun doel te bereiken, niet voor de geëffende weg kiezen. Deze keer: Rene Slotboom, straatadvocaat.

Elk mens heeft recht op een goed leven. Wij laten het ook graag aan mensen zelf over om te beslissen wat een goed leven is. Niet iedereen wil hoogleraar worden. En niet iedereen wil op zondagavond alleen maar voetbal kijken met een biertje erbij. Zoals de meningen verschillen over wat een goed leven is, zo verschillen ook de meningen over de rol van de overheid bij het bereiken van dat goede leven. De een vindt dat de overheid er vooral is om mensen tegen elkaar te beschermen bij het nastreven van het goede leven. De ander vindt juist dat de overheid mensen (ook) meer moet faciliteren bij het nastreven van dat goede leven.

De Somalisch-Nederlandse Omar Munie werd op eigen kracht een succesvol tassenontwerper en ondernemer. Maar zijn verleden als vluchteling draagt hij altijd met zich mee. Het houdt hem bescheiden, en legt ook druk. ‘Ik zal altijd dankbaar zijn.’

Het verminderen van eenzaamheid, het tegengaan van overbelaste mantelzorgers en het bevorderen van sociale acceptatie. Het kunnen stuk voor stuk doelen van gemeenten en maatschappelijke organisaties zijn. Maar hoe weet je of die doelen ook bereikt worden?

Steeds meer mensen die zelfstandig wonen, lijken behoefte te hebben aan gesprekken met een geestelijk verzorger. In deze eerste Wij Samen een gesprek met geestelijk verzorger Katja Beerman, als consulent levensvragen werkzaam in Leiden, en sociaal werkster Silvia Adrichem. Silvia is werkzaam voor Stichting Radius in Leiden en ondersteunt ouderen, chronisch zieken en gehandicapten.

ELISE DE WITTE (43), coach jongerenwerk: ‘Ik ben begin twintig als ik ga werken op een orthopedagogisch behandelcentrum voor probleemjongeren. Tijdens mijn eerste dienst ontmoet ik Marco, een blond joch van 14 jaar met ernstige gedragsproblemen.’

Fotograaf Thijs Wolzak schrok aanvankelijk toen hij wijkcentrum De Ypelaer in Tilburg binnenstapte. Was er slechts een lange, lege tafel te fotograferen? Hij werd gerustgesteld: straks komen de mensen. En dat klopte, de ruimte vulde zich al snel en Wolzak werd getuige van de methode Vangnetwerken.

Huiselijk geweld blijkt moeilijk te stoppen. Daarom is sinds 1 januari 2019 de Meldcode voor huiselijk geweld en kindermishandeling aangescherpt. Mariëlle Dekker, directeur van Augeo Foundation: ‘Vanaf nu meld je een ernstige situatie altijd bij Veilig Thuis.’

‘Mijn vader was een perfecte man, behalve als hij dronken was. Dan mishandelde hij mijn moeder. Mijn broertje en ik waren altijd bang dat het écht mis zou gaan. Stel dat hij haar per ongeluk zou vermoorden? De situatie maakte me vreselijk onzeker, maar ook vroegwijs.'

‘De aanpak van ouderenmishandeling is nog maar net begonnen’, zegt Trudy Jacobs van het Radboudumc. Volgens haar is nog een lange weg te gaan.

Wel eens geprobeerd een gewoonte af te leren? Niet humeurig reageren als blijkt dat niemand de ontbijtboel heeft opgeruimd? Niet zeggen: stel je niet aan, als je kind als een dramaqueen brult vanwege een mislukte speelafspraak? Het lukt me meestal, maar ik blijf het lastig vinden.

Het Mundus College is een vmbo-school in Amsterdam. Docent Cees Glastra van Loon (1962) maakte een fotoreportage en een boek over twintig leerlingen van de afdeling Eerste Opvang Anderstaligen.

Ik ben Sanne. Ik ben journalist, moeder van een meisje van dertien, geliefde van Willem, ex-vrouw van Hanno en nog zo wat dingen. Een identiteit is altijd opgebouwd uit delen en deeltjes. Ik hou van koken en van rode lippenstift. Ik zing graag en heb een hekel aan cynisme.

‘Steeds weer loop ik ertegenaan dat hulp- en ondersteuningstrajecten vastlopen omdat cliënten niet kunnen voldoen aan de eisen om een bijstandsuitkering te krijgen.’ Biljana Bori is wijkteammedewerker. Zij voegt toe: ‘Mijn cliënten voldoen niet aan de eisen vanwege bijvoorbeeld grote schulden door een onoverzichtelijke administratie of een vechtscheiding waarbij de ex-partner weigert bepaalde documenten te overleggen. Zo kom je in een vicieuze cirkel terecht waardoor de begeleiding ernstig stagneert. Ik begrijp heel goed dat er gecontroleerd moet worden op rechtmatigheid van een bijstandsuitkering, maar ik mis compleet de samenwerking met het wijkteam. Wat kan ik doen?’

Rick Verhagen brak internationaal door als gogodanser, stripper en acteur in de gayporn. Maar leuk was het niet altijd. Hij werd aangerand en misbruikt, en belandde in een duister circuit waar crystal meth regeerde. In het boek #TINA vertelt hij zijn levensverhaal.

Over afwerkplekken, drugscocktails en onzichtbare jongens. Journalist Jessica Maas en fotograaf Bas Losekoot lopen een dag mee met zorgcoördinator Daniëlle van Went van het Expertisecentrum Mensenhandel & (jeugd-) Prostitutie (EMP) van Lumens in Eindhoven.

TOEN was Satcha de regie over haar leven kwijt. NU heeft Satcha haar eigen bedrijf.