In het meinummer van Zorg+Welzijn aandacht voor de balancerende wijkverpleegkundige: ‘Door de veelheid van taken is het soms moeilijk om bij de kern van je vak te blijven’. Verder onder meer hoogleraar Pieter Tops over burgerkracht versus criminaliteit en de zorgverzekeraar als schuldhulpverlener.
Wijkteams zouden laagdrempelig zijn, zichtbaar en in de buurt. Maar weten ze alle burgers te bereiken? ‘Je moet als team diversiteitsproof willen werken en dat is niet altijd het geval.’
Als u dit leest, is er net – 24 april – een interessant rapport van de WRR verschenen: ‘Weten is nog geen doen.
Het College voor de Rechten van de Mens heeft vorig jaar fors meer meldingen over discriminatie ontvangen. Het waren er 3143, bijna duizend meer dan in 2015.
Het is grappig te zien hoe mensen die het liefst criminele, allochtone jongeren ‘terug naar hun land’ willen sturen, toch ook verontwaardigd zijn over het geval Len van Heest.
In steeds meer buurten, wijken, zelfs dorpen wordt criminaliteit ‘normaal’. Onder andere dankzij de participatiesamenleving. Pieter Tops: ‘Criminele structuren bieden sociale bescherming als mensen die elders niet vinden.’
De Inspectie voor de Gezondheidszorg publiceerde in maart haar rapport over de zorgverlening aan Bart van U. Wat onderstrepen deskundigen in dezen? ‘Naasten weten dingen waar een hulpverlener niet achter komt.’
In Apeldoorn vormt de opstapwoning de laatste stap naar een ‘normaal’ leven. ‘Ik ken bijna alle honderd opstappers en met de meesten gaat het goed. Voor de buitenwereld zijn zij niet anders dan andere mensen.’
Yvonne is diep ongelukkig. Weer een afwijzing. Laatst probeerde ze het voor de vierde keer. Telkens was het spannend. Telkens moest ze een drempel over. Maar ze ging toch naar de sociale dienst. Want ze had die uitkering echt nodig.
Ruim 25 procent van de mensen met een alcohol- of drugsverslaving heeft ook een posttraumatische stressstoornis (PTSS). Behandelaars weten dit vaak niet, waardoor ze zich eenzijdig, en vaak zonder succes, op de verslaving richten.
De keuken van sociaal ondernemer Jolanda Groen-Raatgever (47) in de Hoogvlietse tussenwoning typeert een modern, druk gezin.
Een gezin met vijf kinderen krijgt geen geld meer van de bewindvoerder. ‘Daar moeten we nu meteen iets aan doen. Ze moeten toch kunnen eten?’ Dezelfde dag wordt er leefgeld overgemaakt naar de gezinscoach. De echte oplossing die komt later wel. Misschien.
Drie jaar geleden werd met politiek vertoon de wijkverpleegkundige tot spil in de wijk gebombardeerd. Hoe gaat het nu? ‘Door de veelheid van taken is het soms moeilijk bij de kern van je vak te blijven.’
Hein-Jan Hagen werkt als coach en persoonlijk begeleider op woonhotel Schoonegge in Rotterdam. Hij biedt als medewerker van PerspeKtief hulp en opvang aan mensen die in het leven zijn vastgelopen en daar in een bescheiden appartement verblijven.
Venray-watcher Stan Verhaag verheugt zich op een goede discussie met ouders over hoe je jongeren weerbaar maakt tegen radicalisering.
In Den Haag investeert zorgverzekeraar CZ samen met de gemeente in 250 problematische huishoudens met schulden. ‘Het leidt tot minder zorgkosten én verbetering van het leven van verzekerden.’
Nieuwe digitale ontwikkelingen, handige apps en gadgets voor het sociaal domein. Heb je tips? Mail dan: zorgenwelzijn@bsl.nl
Olof Warners en zijn gezin zitten vanaf 2010 in de schulden. Hij heeft slechts vijf procent zicht. Zijn vrouw is in zorg vanwege ernstige angststoornissen.
