Aan de enorme, zwarte tafel in de moderne woning in Zwijndrecht zit Jeannette Kooiman. Een strak decor met een glanzende piano, kunstvoorwerpen en portretten van haar twee kinderen. Kooiman is samen met Margriet Melles (48) oprichter van de nieuwe thuiszorgorganisatie ZorgMies Nederland. ‘Aan deze keukentafel worden de belangrijke gesprekken met onze franchisenemers gevoerd.’ Kooiman was een aantal jaren geleden nog een workaholic in hart en nieren. Ze heeft diverse bedrijven gehad: een hostessbureau, een uitzendbureau voor de scheepvaart, en een interieurstylingbedrijf dat ze nog altijd heeft. ‘Vroeger werkte ik eigenlijk altijd.

ADHD is erfelijk, maar de omgeving speelt ook een belangrijke rol. Kennis over het samenspel tussen beide factoren kan ervoor zorgen dat in de toekomst meer ondersteuning ‘op maat’ ontstaat. Het promotieonderzoek van Jennifer Richards biedt handvatten.

Tweeëneenhalf jaar leeft Priscilla, 32 jaar, met twee kleine kinderen van de bijstand. Zo’n twee jaar geleden begonnen de schulden zich zo hoog op te stapelen dat ze de controle over de administratie verloor. ‘Ik liet alle administratie uit handen vallen. Als ik een dure auto voor de deur zag staan, dan trok ik de gordijnen dicht. Ik dacht dat het de deurwaarder zou zijn.’ Priscilla had een goede baan bij een bank, maar ze werd ziek, ze werd zwanger, het arbeidscontract werd niet verlengd, ze kwam in de Werkloosheidswet en uiteindelijk in de bijstand.

Tot nu toe werkten artsen alleen mee aan euthanasie wanneer iemand met dementie op dat moment nog duidelijk kon aangeven dat hij niet meer wilde leven. De nieuwe handreiking stelt dat een arts ondanks het gebrek aan communicatie wel kan vaststellen dat een patiënt ondraaglijk en uitzichtloos lijdt en euthanasie legitiem is.