Redactioneel: Werken vanuit de bedoeling
Sociaal Bestek is met deze editie na tachtig jaar voor het eerst niet meer op papier verschenen. Wij zijn een digitaal blad geworden dat online gelezen moet worden. Daar zijn wij echt niet de eerste in, maar na tachtig jaar papier is het wel wennen: scrollen in plaats van een bladzijde omslaan. Ondanks deze verandering blijft de inhoud voorop staan. We blijven bij de bedoeling van Sociaal Bestek. Informeren over ontwikkelingen en de achtergronden daarbij rondom de thema's werk, inkomen en zorg.
TEGENDRAADS ‘Ik kan niet anders’
'Het gros van mijn collega's in de ggz denkt dat het heel goed bezig is. Maar het gros van de naasten van patiënten denkt daar heel anders over. Die mensen werken ongetwijfeld met de beste bedoelingen. Maar wat heb je aan goede bedoelingen als je geen resultaten ziet?'
MOVISIE Het delen van ervaringen kan discriminatie verminderen
Discriminatie is een eeuwenlang, veelvoorkomend, veelomvattend en hardnekkig probleem en kan leiden tot zowel psychische als lichamelijke klachten. Wat kun je doen om hier verandering in te brengen? Om daar antwoord op te geven, ontwikkelde Movisie het dossier Wat werkt bij het verminderen van discriminatie?
DE TERRORCLIËNT ‘Ik gluur door de spleetjes, hier is meer aan de hand’
RIA VUIK (49) is maatschappelijk werker, zzp'er voor welzijnsorganisaties, instellingen en overheden. 'Hoeveel kansen geef je een cliënt?'
BINNENKIJKEN ‘Datzelfde gemoedelijke sfeertje van vroeger zag ik hier ook’
Cyou is een jongerencentrum voor jongeren in Cuyk van 9 tot en met 18 jaar. In een oude pastorie wordt een veilige plek geboden voor jongeren om elkaar te ontmoeten en om van en met elkaar te leren. Fotograaf Thijs Wolzak beleefde er een déja vu.
THEMA De cliënt spreekt: ‘Mijn zusje woont als pleegkind bij mij in huis’
'Als kind had ik er geen idee van dat mijn ouders een verstandelijke beperking hadden. Natuurlijk merkte ik wel dat er iets niet klopte, maar tegelijkertijd wist ik niet beter. Er waren veel praktische problemen, op het gebied van financiën en hygiëne bijvoorbeeld. Mijn vader kon uit onmacht agressief zijn, mijn moeder kon niet erkennen dat haar beperking mijn opvoeding bemoeilijkte.'
IN BEELD Universitair Centrum Psychiatrie
Laura Hospes zat op de Fotoacademie toen zij in een zware depressie raakte. In die toestand was zij suïcidaal en verwondde zichzelf. Opgenomen in het Universitair Centrum Psychiatrie (UCP) ging zij die zelfdestructie op een opmerkelijke manier te lijf. Zij maakte foto's van zichzelf. Indringende, maar tegelijkertijd mooie foto's.
DILEMMA Wat zou jij doen?
Je bent als sociaal werker of ervaringsdeskundige betrokken bij een gezin dat in scheiding ligt. Vader en moeder gooien met modder en hun kind van tien jaar wordt daar, bedoeld of onbedoeld, in meegenomen. Na de zoveelste ruzie spreekt het kind tegen jou uit dat ze haar vader niet meer wil zien. Hoe reageer je daarop?
BOEK Hoe praat je met iemand die niet spreekt?
De dertienjarige Brian en zijn vader wonen op een afgelegen terrein in een caravan. Brians verstandelijk en fysiek beperkte broer Lucien woont in een instelling. Vanwege een renovatie moet Lucien ergens anders opgevangen worden. De vader, gemotiveerd door de financiële vergoeding, haalt Lucien naar de caravan en maakt Brian verantwoordelijk voor de verzorging van zijn broer. Maar hoe praat je met iemand die niet spreekt? Hoe zorg je voor iemand van wie je niet weet wat hij nodig heeft? Jaap Robben beschrijft het in zijn roman Zomervacht.
ERVARINGSDESKUNDIGE Asli Hoeks
Terugkijkend had Asli Hoek de 'verstoorde relatie met eten' al rond haar achtste. 'Ik werd gepest op school. Ze scholden me uit voor dikkerdje en varken. Dat maakte me onzeker en verdrietig. Mijn moeder vertelde me dat ik mijn verdriet beter niet kon laten zien. Dat zou me nog kwetsbaarder maken, dacht zij.'
