Ik ben getrouwd met Willem. Het afgelopen najaar hebben we onze liefde groots gevierd met een huwelijk. We hadden een heerlijke dag: Willem droeg een gedicht voor, ik zong een liefdesaria. We zoenden elkaar en onze gasten nu dat allemaal weer mocht. We praten, aten, dronken en dansten. Eigenlijk was er maar één minpunt: Yaël was er niet bij.
Dat was een welbewuste keuze, ik had er goed over nagedacht, alles tegen elkaar afgewogen. Ik wilde haar er graag bij, ze hóórde er ook bij, als er iemand bij hoorde, was zij het wel. Ze is mijn dochter, Willem is dol op haar. Ze zou op haar eigen manier, op gevoelsniveau, heus wel snappen wat er gebeurde.
Maar uiteindelijk gaf één argument de doorslag om haar niet mee te nemen: ik zou haar er
