Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Bestaat Internationale Vrouwendag nog?

‘Meiden, leuk om binnenkort weer bij elkaar te komen. Zullen we afspreken op zondag 8 maart? By the way, dat is Internationale Vrouwendag. Bestaat dat eigenlijk nog?’Dat staat in de mail van het vriendinnengroepje waarmee ik regelmatig eet.
Bestaat Internationale Vrouwendag nog?

Ik mail terug dat Internationale vrouwendag zeker nog bestaat. En hoe! Met als hoogtepunt dit jaar de bijeenkomst van WOMEN  Inc. op 6 maart getiteld: ‘De toekomst van Nederland: een nieuwe verdeling van zorg en werk’.  En zoals vaker de laatste tijd bij dit soort bijeenkomsten  kom ik er helemaal blij en optimistisch vandaan. Sterker nog:  ik ben er  van overtuigd dat het goed gaat komen met die nieuwe verdeling van zorg en werk. Ooit.

Waarom? Omdat veel deelnemers jong zijn: ergens tussen de 30 en de 45 jaar en daarmee vaak ook direct  betrokken bij het thema. Met een schat aan levensechte praktijkvoorbeelden  die fris, monter en met humor worden gepresenteerd.  Zonder de zure en klagende  toon die soms ook aan het thema kan kleven.  En minstens zo belangrijk: ik schat dat minimaal veertig procent van de aanwezigen man is.  Daar waar het thema voorheen  een vrouwenzaak leek , geeft alleen hun aanwezigheid al een heel andere kijk op de zaak:  het gaat dus echt om een gedeelde zorg en verantwoordelijkheid.

Kim Putters, directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau spreekt over werken en zorgen als een  gedeelde verantwoordelijkheid van werknemers, werkgevers en overheid. Onomwonden stelt hij:   de zorgeloze werknemer bestaat niet meer.  In de participatiesamenleving zorgt en werkt namelijk iederéén.  En dus is er wat hem betreft een nieuwe emancipatie agenda nodig  waarin werkgevers, werknemers en overheid kijken hoe bestaande regelingen rondom zorg en werk beter benut kunnen worden en welke nieuwe regelingen nodig en mogelijk zijn.

Als werkgevers hun zorgende werknemers – mannen én vrouwen – niet ondersteunen belandt de combinatie van arbeid en zorg alleen op de schouders van vrouwen. Daarmee stagneert dan niet alleen hun emancipatie  maar komt er van die gedroomde participatiesamenleving ook niets terecht, aldus Putters. En hij  concludeert optimistisch dat er geen polarisatie tussen mannen en vrouwen is. Wel zijn er verschillen, maar die zijn overbrugbaar.  En ook dat is een fris geluid dat perspectief biedt voor de toekomst.

Een gezamenlijke brainstorm met de 350 deelnemers – ja echt, dat kan –  levert tenslotte een fantastische mix op van utopische vergezichten en direct toepasbare ideeën. Hoe simpel is het voor een werkgever om het onderwerp standaard op te nemen in het jaarlijkse functioneringsgesprek?   Of om in het jaarverslag aan te geven hoe de organisatie omgaat met zorgtaken? En ook de slogan ‘zorgtaken op je CV is een pré’ verdient het om grootscheeps verspreid te worden.

Kortom:  optimistische geluiden en frisse ideeën van mannen en vrouwen om aan de slag te gaan met de combinatie zorg en werk. Dus ja, internationale vrouwendag bestaat nog steeds en was dit jaar eigentijdser en optimistischer dan ooit.

Wil Verschoor

We moeten steeds meer zorgen, meer vrijwilligerswerk doen, meer participeren en meer werken. Dat vraagt om een nieuwe verdeling tussen huishouden, werk, zorgen en inzet voor de samenleving. Voor iedereen. En dat wordt een grote uitdaging >>

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.