Inclusief is het sleutelwoord voor de inrichting van de superdiverse samenleving. Maar de praktijk is weerbarstig. Polarisatie, discriminatie en uitsluiting zijn schering en inslag op de werkvloer, in het onderwijs, de gezondheidszorg en in de woonomgeving. Het kabinet heeft een Zespijler benadering gelanceerd. Hoe ziet die eruit? En wat kan het lokale bestuur ermee?
Artikel bewaren
Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan
Login of Maak een account aan
Het kabinet wil het immigratiebeleid toekomstbestendiger maken door voortaan voor een brede integrale benadering te kiezen: de zespijler aanpak.12 Dit artikel gaat over pijler zes: ‘stimuleren integratie en participatie’ en over ‘reguliere immigratie’ van de immigranten die naar Nederland komen met een reguliere verblijfsvergunning voor studie, arbeid of gezinshereniging, of van burgers van de Europese Unie die gebruik maken van vrij verkeer van personen. Dit is de tegenhanger van pijler één. Over reguliere immigratie zegt het kabinet: ‘Reguliere migratie brengt uitdagingen met zich mee, zoals verdringing op de arbeidsmarkt en uitbuiting. Tegelijkertijd heeft immigratie
