Terwijl wij dit nummer afronden, haalt de wijk Poelenburg in Zaandam het nieuws. Een groep jongeren houdt de gemoederen daar nadrukkelijk bezig. Geluidsoverlast, respectloos tegen de politie, agressief tegen buurtbewoners.
Het gebruikelijke, zou je kunnen zeggen. Zoals je het korte media-pandemonium ook ‘gebruikelijk’ kunt noemen. Politici roepen schande, journalisten trekken de wijk in, in de stille hoop er ook weer uitgejaagd te worden, de brutaalse talkshow – Pauw – geeft een aantal van de heren een podium. En de karavaan trekt weer verder.
Mij trof een citaat op GeenStijl. ‘Niets aan de hand toch? Ze hebben wat begeleiding nodig, er moet vooral mee gepraat worden. En, het allerbelangrijkste: ze lopen toch niet in ’t Gooi, Wassenaar, et cetera.Dus wie heeft er nou last van?’
Dat grijnzende cynisme deed me denken
