Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Vrijwilligerscoördinator krijgt steeds meer op de schouders

De grens tussen professioneel- en vrijwilligerswerk is niet scherp. De AWBZ en de Wmo maken het er niet beter op. De vrijwilligerscoördinator moet aangeven wat wel en niet kan. Dat blijkt uit een onderzoek van het Verwey-Jonker Instituut.
Vrijwilligerscoördinator krijgt steeds meer op de schouders

Een goede match tussen de vrijwilligers en de cliënt wordt steeds belangrijker. Juist omdat vrijwilligers steeds meer worden ingezet voor complexe hulpvragen, die eerder door professionals werden gedaan. Dat is een van de oorzaken waarom het werk van de vrijwilligerscoördinator flink is veranderd. Het Verwey-Jonker Instituut deed er onderzoek naar. ‘Coördinatoren zouden meer pas op de plaats moeten maken en in de organisatie bespreken welke taken wel en welke niet door vrijwilligers worden gedaan.’

Vermalen
‘Coördinatoren zetten het werk weg, ze verdelen het werk onder de vrijwilligers,’ licht Marian van der Klein toe. Zij was projectleider van het onderzoek ‘Lokale coördinatie, de onmisbare schakel, adviezen aan vrijwilligersorganisaties in zorg en welzijn.’ Zij zitten tussen het bestuur en de uitvoerende vrijwilligers in en worden soms vermalen tussen de hogere eisen aan vrijwilligerswerk en de kunst om de juiste mens in te zetten op de juiste plek.

Matchen
Er komt steeds meer op de schouders van de vrijwilligerscoördinator: werving, contact met de gemeente, financiën. ‘Je ziet soms dat het bestuur van vrijwilligersorganisaties verwacht dat de coördinator zich met te veel terreinen bezig houdt,’ zegt Van der Klein. ‘De coördinator moet de juiste vrijwilligers aantrekken, ze matchen voor een klus, ze begeleiden bij problemen en inspelen op het nieuwe type vrijwilliger dat zich richt op kortdurende en meer uitdagende klussen.’

Onderhandelen
Niet alleen de coördinatoren, ook de vrijwilligersorganisaties moeten op lokaal niveau aangeven wat ze wel en niet kunnen doen. Marian van der Klein: ‘Je moet onderhandelen over je positie en aangeven bij de gemeente wat nodig is om het vrijwilligerswerk te ondersteunen. De coördinator moet in de organisatie en aan de buitenwacht duidelijk maken welke hulpvragen ze wel en niet aankunnen met de vrijwilligers die er zijn.’

Identiteit
Opmerkelijk is dat uit het onderzoek blijkt dat organisaties niet in dezelfde vijver vissen voor de werving van vrijwilligers. ‘Wie zich als vrijwilliger meldt, kiest voor een bepaalde cultuur en voor specifiek werk. Vrijwilligersorganisaties verschillen juist in identiteit en imago. Humanitas is een andere organisatie dan de Dienstenorganisatie Protestantse Kerk in Nederland (PKN). Het is zaak dat zij die identiteit bij de werving goed naar voren brengen.’

Klik voor het onderzoeksrapport op deze link

Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.

 Volg Zorg+Welzijn op Twitter

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.