We vermijden de dood alsof hij besmettelijk is. Verdriet moet stil, snel en liefst onzichtbaar. Maar rouw is geen stoornis – het is een uiting van liefde. Toch leren we mensen om te zwijgen. Waarom zijn we zo bang voor iets wat onvermijdelijk is? Journalist Jeroen Wapenaar zocht het uit.
We zwijgen de dood letterlijk dood. Niet mijn woorden, maar die van Manu Keirse, misschien wel de bekendste rouwexpert van de Lage Landen. Keirse is een Vlaamse psycholoog die ook in Nederland zeer gewaardeerd wordt vanwege zijn kennis over rouw en palliatieve zorg in het algemeen. Al jaren waarschuwt Keirse dat we in de Westerse cultuur op een ongezonde manier met verlies omgaan.
Medicalisering
Grijpen naar antidepressiva ligt bij ons
