Berber is 24 jaar en studeert Industrieel ontwerpen, heeft veel vrienden, een prima toekomst voor de boeg. Toen ze 13 jaar was en druk in de weer met – toen nog – msn-chatten, kwam ze erachter dat ze zich eigenlijk helemaal niet zo goed voelde als ze steeds deed voorkomen. Maar ze wist niet waarom en ze kwam er ook niet achter.
Pas acht jaar later, toen Berber 21 jaar was, kwam ze bij de psycholoog. Diagnose: een chronische depressie.
Ze heeft wel gesprekken gehad over haar gemoed. Met vrienden, met docenten op de middelbare school, met de psycholoog van de universiteit waar ze studeerde. ‘Ik kon er eigenlijk niets over vertellen, alleen dat ik me niet goed voelde. Er klopte iets niet, maar het was gek om erover te praten.’
Gesprekken met artsen liepen op niets uit. ‘Op dat moment voelde het niet goed om erover te praten en dan werkt zo’n gesprek alleen maar averechts. Elke keer kwam de vraag:
