Van collega's die tegen hun pensioen aanzitten, hoor je wel eens sentimentele verhalen over vroeger. 'Toen was er nog écht tijd voor de mensen!' 'We gingen een hele week op vakantie met de bewoners, nu kan dat niet meer.' 'We konden veel meer met hen doen. En je hoefde veel minder te registreren.'
Wat daarvan te vinden? Inderdaad was de bezetting pakweg dertig jaar geleden ruimer. Voor de meeste disciplines althans. En als begeleider hoefde je minder randwerk te doen en was je minder ‘zelfsturend’. Maar de werksituatie was vooral anders.
In de jaren ’60 en ’70 had je voor ouderen met dementie afdelingen met dertig, soms zelfs veertig bewoners. Bij activiteiten ging het er evenmin kleinschalig aan toe. In één zeer
