Als geestelijk verzorger Berthilde van der Zwaag aan iemands sterfbed mag komen, voelt ze zich heel bevoorrecht. Soms heeft ze de ervaring dat ze in die laatste uren even één mag worden met de persoon die komt te overlijden. ‘De rust die mensen soms over zich krijgen als ze hun leven op hun eigen manier kunnen afronden is ontroerend mooi.’
Over aanraken zegt geestelijk verzorger Berthilde van der Zwaag: 'Ik heb mensen meegemaakt waarvan de contactpersoon dacht dat ze niet aangeraakt wilde worden, maar die tijdens het waken spontaan mijn hand pakte. Soms hield ik bij iemand urenlang de hand vast, omdat ik aan hun glimlach zag hoe fijn ze dat vonden. Je merkt gauw genoeg of een aanraking voor de ander juist in de weg staat van het stervensproces. Als dat zo is, laat iemand dan gewoon rustig wegglijden.’ Foto Fotolia
Om de gaten in de zorgverlening op te vangen worden vaak stagiaires ingezet. Zij worden geacht als volwaardige krachten mee te draaien in de zorg. Wie klaagt loopt het risico op een negatieve eindbeoordeling. Gevolg is vaak een flinke studievertraging. Een deel van de studenten raakt gedemotiveerd en stopt zelfs met de opleiding. Dat blijkt uit meldingen bij vakbond FNV.
'Mogen we hem ook laten gaan?' Dat vroeg schrijfster Annemarie Haverkamp aan de artsen nadat haar ernstig gehandicapte zoon Job werd geboren. Ze was bang dat ze niet geschikt was voor de zorg voor hem en dat hij nooit een menswaardig bestaan zou krijgen. Maar Job (inmiddels zestien) is blij. Je kunt dus ook op een andere manier gelukkig zijn, weet ze nu.
De afgelopen jaren is in het sociaal werk flink ingezet op projecten tegen eenzaamheid. Voor sociaal werkers ligt een belangrijke taak om mensen te ondersteunen in de maatschappij mee te doen.
