Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

Wie zet de eerste stap?

In januari verscheen het rapport van de gezamenlijke cliëntenorganisaties over de gevolgen van de bezuinigingen in de AWBZ. Die zijn vorig jaar door het kabinet ingezet en hebben professionele begeleiding voor álle doelgroepen moeilijker toegankelijk gemaakt. Met grote gevolgen voor mensen bij wie de geïndiceerde hulp vanuit de AWBZ niet langer wordt verstrekt, of nieuwe cliënten die veel langer op hulp moeten wachten. Een deel daarvan klopt aan bij het Wmo-loket. Dat was voorzien. Dus hebben alle gemeenten in totaal 127 miljoen euro structureel extra geld ontvangen om de extra vraag naar gemeentelijke voorzieningen te financieren.
Wie zet de eerste stap?

Helaas blijkt er altijd minder tijd nodig voor het afbreken van voorzieningen, dan voor het opbouwen ervan. Zelfs als er geld is. Op gemeentelijk niveau wordt nog weinig initiatief genomen tot het formuleren van beleid en de opbouw van nieuwe voorzieningen. Bestuurders, cliëntenorganisaties en aanbieders van zorg- en welzijnsdiensten lijken vooral op elkaar te wachten. De verwijten zijn dan ook alom te horen: gemeenten zouden het geld oppotten of aan de spreekwoordelijke lantaarnpalen spenderen, cliëntenorganisaties weten – nog – niet wat er nodig is óf willen alle AWBZ-aanspraken terug en aanbieders zijn vooral met zichzelf bezig.

Iemand moet deze lethargie doorbreken en met concrete initiatieven komen. De aanbevelingen van de cliëntenorganisaties bieden handvatten. Het welzijnswerk moet zich voor het eerst in decennia richten op nieuwe doelgroepen. Mensen aan de onderkant van de samenleving, die soms echt een steuntje in de rug kunnen gebruiken. En dat tegen de stroom in, want gemeenten zullen stevig moeten bezuinigen. Dus kunnen minder urgente doelgroepen misschien minder goed worden bediend dan doelgroepen die het harder nodig hebben. Vervelende keuzes, maar ze moeten worden gemaakt. Niet alleen de politiek, maar ook het welzijnswerk moet prioriteiten stellen.

Cliëntenorganisaties, aanbieders en volksvertegenwoordigers moeten samen staan voor solidariteit vanuit de lokale gemeenschap. Daar moeten psychiatrisch patiënten, verstandelijk gehandicapten, ouderen en hun mantelzorgers op kunnen rekenen.

Anouchka van Miltenburg (42) is van huis uit journalist en sinds 2003 lid van de Tweede Kamer voor de VVD. Ze is getrouwd en heeft drie kinderen.

1 REACTIE

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.