Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Thema: Zelfstandig wonen met een beetje ondersteuning

Bij de RIBW is het contact tussen woonbegeleider en cliënt erg belangrijk. Oog voor zelfstandigheid en autonomie, maar tegelijkertijd er zijn als het nodig is. ‘We gaan uit van wat iemand zelf nog kan.’
Thema: Zelfstandig wonen met een beetje ondersteuning

‘Hallo, hoor je mij? Dit is Geert uit Nederland.’ ‘Ik hoor je Geert, dit is Ierland’, antwoordt een krakende stem aan de andere kant van de oceaan. Geert lacht, een trotse blik in zijn ogen. Hij zit in het washok, waar hij op de wasmachine allerlei zendapparatuur heeft staan. Zijn grootste hobby, contact zoeken met de rest van de wereld.
‘Geert heeft me pas alles uitgelegd over het zenden. Erg interessant’, zegt Niels Hanssen, zijn woonbegeleider. ‘We hebben het niet alleen over problemen, maar ook over hobby’s. Dat versterkt de band zodat ik mijn werk nog beter kan doen.’
Geert (48) woont in een huurwoning in Druten, vlak bij Nijmegen. Na een ellendige periode waarin zijn vrouw hem verliet, hijzelf door ziektes aan bed gekluisterd was en hij helemaal niets meer had, deed hij ruim vijf jaar geleden enkele suïcidepogingen. Na een periode in een psychiatrisch ziekenhuis keerde hij twee jaar geleden terug naar zijn woning waar hij na de scheiding was gaan wonen. De eerste maanden was er nog intensieve psychiatrische thuiszorg, maar al snel werd dat vervangen door woonbegeleiding vanuit de RIBW, de Regionale Instelling voor Begeleiding op het gebied van Wonen, Werken en Welzijn.
Geert: ‘Je wordt na zo’n opname in één keer de maatschappij ingestuurd, iedereen in het dorp weet wat er gebeurd is. Mensen keken me niet meer aan, ook omdat ik in een scootmobiel zit. Het leek erop dat ik dat nooit meer op mezelf kon gaan wonen, ik zag het simpelweg niet zitten alleen te zijn.’
Maar na een bezoek aan één van de RIBW-huizen waar meerdere mensen samenwonen, voelde hij dat hij toch voor de vrijheid wilde gaan. Er werd gekozen voor de begeleid wonen-variant, waarbij begeleider Niels één uur per week langs zou komen. In het begin was dat iets vaker, afhankelijk van de gemoedstoestand van Geert. 
Niels: ‘Het doel was hem te rehabiliteren. We zijn gaan werken aan het opbouwen van contacten. Financieel was het een chaos, schulden, bedrogen door een bewindvoerder, deurwaardersbrieven. We zijn sámen gaan puinruimen en hebben langzaam weer het overzicht gekregen.’

Lees verder in Zorg + Welzijn Magazine nr 7/8, juli/augustus 2010. 

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.