Noa van Hagen (24) is een begrip in jeugdzorgland. Tot haar 18e verblijft ze in de jeugdzorg, waar ze zich niet gehoord en gezien voelde. Nu is ze bestuurder van steunpunt Avalon. ‘Jongeren willen écht gezien worden, vanuit respect, compassie en geduld. Niet weggestopt in een isoleercel.’
Wat heeft jou gedreven om steunpunt Avalon te beginnen?
‘Een jaar nadat ik uit de jeugdzorg kwam, ben ik een eigen onderneming gestart. Ik gaf adviezen aan organisaties en sprak op congressen over (jeugd)psychiatrie. Hier ging het balletje rollen: ik leerde de bestuurder kennen van een grote jeugdzorgaanbieder. Hij werd mijn mentor en beste vriend. Ik heb in drie jaar veel ervaring op gedaan over de hulpverlenerskant van de jeugdzorg.
