Voorgevoel of intuïtie, hoe je het ook noemt, iedere sociaal werker maakt het mee. Je komt bijvoorbeeld in een gezin waar je tekenen van mishandeling ziet of merkt dat een kind wordt verwaarloosd. Hoe ga je daarmee om?
Als journalist kan het je ook overkomen. Nadat ik een artikel over onlinegrooming had geschreven, kreeg ik een vriendschapsverzoek op Facebook. Van Jan Veltman. Die ken ik niet. Ik ging er niet op in.
Meneer Veltman bleek echter een doorzetter. Hij stuurde ook een privébericht. Hij had mijn artikel gelezen en wilde erover praten. Dus gaf hij zijn nummer. Journalistieke nieuwsgierigheid won. Ik heb hem gebeld. Het bleek dat meneer Veltman aandacht wilde voor de andere kant van de zaak. ‘Natuurlijk moeten ouders hun kinderen voorlichten over grooming, maar in mijn ervaring benaderen de kinderen volwassenen en niet andersom.’
Hij
