De gegevensuitwisseling tussen schuldhulpverlenende instanties en schuldeisers is al jaren een punt van aandacht. Door het uitblijven van een breed gedragen digitale oplossing worden hulpverleningstrajecten onnodig vertraagd. Een oplossing is dus noodzakelijk. Wat zijn de mogelijkheden? En wat betekent dat voor de schuldenaar, schuldhulpverlenende instantie en schuldeiser?
Artikel bewaren
Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan
Login of Maak een account aan
Volgens cijfers van de NVVK, de branchevereniging voor schuldhulpverleners, melden zich jaarlijks zo’n negentigduizend mensen aan voor schuldhulpverlening. Gemiddeld bedraagt de schuld dan ruim veertigduizend euro, verdeeld over vijftien schuldeisers. Gemeenten zijn conform de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs) verantwoordelijk voor schuldhulpverlening. Dit is maatwerk, gezien de diversiteit aan situaties waarin mensen verkeren. Om dit maatwerk te kunnen leveren hebben gemeenten informatie nodig over de situatie van de schuldenaar. Bij het verzamelen van deze gegevens is de schuldenaar de eerste bron van informatie. Schuldenaren hebben in veel gevallen echter niet het overzicht over hun financiële situatie
