Het begint als een hartverwarmend staaltje participatie in hartje Venray. Dan neemt het verhaal een verrassende wending.
Artikel bewaren
Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan
Login of Maak een account aan
Het begint mooi. Op een donderdagmiddag wandel ik het gebouw binnen en raak in gesprek met twee activiteitenbegeleiders. Op de begane grond is een dagopvang gevestigd. Ik maak nog net mee hoe de laatste cliënt het pand verlaat. Het is een vrouw van rond de zestig die uit het niets een hersenbloeding kreeg, en nu als mens met niet-aangeboren hersenletsel door het leven gaat. Maar ze heeft nog steeds oog voor haar omgeving: ‘Vergeet niet om de planten hierbuiten water te geven!’, roept ze vlak voordat ze de bus instapt. De activiteitenbegeleidsters beloven het plechtig, kijken elkaar daarna aan, schieten
