Wat we ook voor verwarde mensen doen, we gaan zelden naast ze zitten. Andries Baart bepleit juist dat. 'Ik meen dat we deze mensen kunnen helpen als we veel vaker gewoon zouden doen.'
‘Waarom zeggen we niet dat verwarde personen mensen zijn die we verloren laten lopen? Verloren in hun desoriëntatie, verloren met hun zorgbehoefte. Als je ze “verwarde personen” noemt, zeg je dat die ander verward is. Je wijst van je af en zegt dat de ander een probleem heeft, of erger, het probleem is. Beter zeg je dat het mensen zijn die verloren zijn geraakt, dan word je zelf aangesproken. In dat geval is er
