'Als kind had ik er geen idee van dat mijn ouders een verstandelijke beperking hadden. Natuurlijk merkte ik wel dat er iets niet klopte, maar tegelijkertijd wist ik niet beter. Er waren veel praktische problemen, op het gebied van financiën en hygiëne bijvoorbeeld. Mijn vader kon uit onmacht agressief zijn, mijn moeder kon niet erkennen dat haar beperking mijn opvoeding bemoeilijkte.'
Artikel bewaren
Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan
Login of Maak een account aan
‘Ik kan me niet herinneren dat er ooit hulp in ons gezin is geweest. Van mijn toenmalige buurvrouw weet ik dat er wel meerdere meldingen zijn gedaan bij school en instanties.
Ik ben een goede struisvogel, heb altijd mijn kop in het zand gestoken. Tijdens mijn studie SPH ging er een lampje branden over mijn ouders en mijn gezinssituatie, en hoe ik me voelde. Ik ging toch maar eens naar de huisarts, een reeks verkeerde diagnoses zoals borderline volgde. Therapie leek nooit aan te sluiten. Ik zag intussen mijn zusje, nu veertien, opgroeien in de situatie waarin ik ook had
