Ooit had Nederland een goed functionerend systeem voor mensen die niet mee konden komen op de reguliere arbeidsmarkt. Overheidsbeleid om hen te stimuleren een gewone baan te zoeken, pakte anders uit dan bedoeld. Een ontwikkeling die helaas niet op zichzelf lijkt te staan. Ook in het speciaal onderwijs en de ggz sluit de praktijk niet altijd aan op de idealen.
Artikel bewaren
Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan
Login of Maak een account aan
Er is de laatste tijd veel te doen over mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Hoe komt het dat het voor sommige mensen zo lastig is om de arbeidsmarkt te betreden? Enerzijds heeft dat natuurlijk met de arbeidsbeperking van sommige medeburgers te maken. Het lukt een aantal mensen gewoon niet om een reguliere arbeidsprestatie te leveren. Dat is niets nieuws, want die mensen zijn er altijd geweest. Hoe kan het dan dat het nu als een probleem wordt ervaren? En dat een groeiend aantal mensen met een arbeidsbeperking thuiszit of hun baan dreigt te verliezen? Het overheidsbeleid is er
