Poortwachter of putje? Dat was vier jaar geleden de titel van een artikel in Zorg+Welzijn waarin drie huisartsen werden geïnterviewd. Ze waren bezorgd. Hogere werkdruk, veel gedoe over samenwerking, te veel kwetsbare burgers die naar hen zouden worden afgeschoven. En nu?
Hedwig Vos, huisarts in een driekoppige praktijk in Den Haag. Vier jaar geleden zag ze de drukte gestaag toenemen. Er kwamen meer en zwaardere problemen in de spreekkamer, de samenwerking in de eerstelijnszorg moest nog vorm krijgen. Vos ging aan de slag. Ze formeerde een team van artsen, wijkverpleging, verzorgenden, ggz-verpleegkundige, fysiotherapeut, ouderenconsulent. ‘De samenwerking onderling verloopt goed’, zegt ze nu. ‘We hebben één keer per maand overleg, waar ook iemand van het wijkteam bij is. We krijgen ook informatie terug over patiënten die we hebben verwezen naar een van de hulpverleners. Iedereen denkt mee vanuit zijn eigen deskundigheid. Ik
