Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog: Poppenvrouwtje

Dit jaar regisseer ik een toneelstuk dat gaat over een daklozenopvang die dreigt te moeten sluiten doordat de buren overlast ervaren. Er zijn verschillende typetjes. Eén daarvan is een ‘poppenvrouwtje’. Zoals het in dit stuk geschreven staat, zou het precies een ex-cliënte van mij kunnen zijn: praten tegen je pop alsof het je eigen kind is.
EPI-Patty-van-Amsterdam.jpg

De vorige keer vroeg Patty zich af hoe je de theorie van een BHV cursus in de praktijk kunt toepassen >>

Sinds ik werk heb ik bij elke organisatie wel een cliënte gehad die onder het kopje ‘poppenvrouwtje’ kan vallen. En toch zijn ze allemaal anders. Een ander verhaal, een andere reden om te doen alsof je pop je kind is. Deze verhalen zijn vaak onbekend. Men ziet ze als ‘gek’, ‘gestoord’ of ‘schattig’, maar verder dan dat wordt er vaak niet gedacht.

Dementie

Ik was vijftien toen ik vrijwilligerswerk ging doen op een psychogeriatrische afdeling. Ik wist wel wat van dementie, maar stond toch raar te kijken toen er een oude dame met een pop op schoot zat en deed alsof het haar eigen baby was. Dit poppenvrouwtje was zo ver terug in haar tijd gegaan dat ze nu in gedachten op de leeftijd was dat ze een baby had. Ik vond het lief en schattig.

Overlast

Een ander poppenvrouwtje zag er minder schattig en lief uit. Zij schreeuwde vaak over de afdeling terwijl ze met haar poppenwagentje liep. Je hoefde maar even te kijken en je kreeg sneer dat je niet zo naar haar kind moet staren, laat staan aanraken. Op straat gebeurde hetzelfde. Mensen waren bang voor haar. Ze beschermde haar pop alsof het haar baby was. Vanwege haar geschreeuw belden mensen weleens de politie omdat ze overlast ervoeren. Ze werd uitgekotst door de inwoners van haar dorp.

Psychose

Niemand wist echter haar verhaal. Ze was getrouwd. Haar man overleed toen zij zwanger was. Ze was trots toch nog een stukje van hem bij haar te hebben. Toen ze was bevallen kreeg ze de diagnose postpartum psychose. Ze werd als gevaar voor haar kind beschouwd en jeugdzorg heeft haar baby uit huis gehaald. Ze had niemand meer. Maar wel een pop.

Abortus

Poppenvrouwtje drie kwam uit een streng gelovig gezin. Zij werd van haar fiets getrokken door een man, werd verkracht en raakte zwanger. Ze was een schande voor de familie omdat ze zwanger raakte voordat ze getrouwd was. Zij durfde haar familie niets te zeggen over de verkrachting. Ze dacht dat ze het zelf had uitgelokt omdat ze te sexy gekleed was. Vader verplichtte haar een abortus. Zo zou niemand in het dorp iets te weten komen over de schande van zijn dochter.

Schuldgevoel

Zij voelde zich schuldig dat ze abortus had gepleegd. Door haar schuldgevoel raakte ze in een depressie. Als bijwerking van antidepressiva raakte zij in een psychose. In haar waan is ze nog steeds zwanger. Ze denkt al drie jaar lang elke dag dat ze moet bevallen. Op een dag zag ze een pop liggen. Een vondeling. Dit was haar kans om op deze baby te oefenen hoe je moet opvoeden. Ze zou een keer niet falen.

Ontwikkelingsleeftijd

En dan een poppenvrouwtje in de verstandelijk gehandicaptenzorg. Eruit zien als een normale vrouw, maar met een ontwikkelingsleeftijd van een kind van zeven. En kinderen van zeven spelen met poppen. Het is dus niet raar dat zij met een pop speelt. Dat is niet ‘gek’.

Mensen met een verhaal

Al deze poppenvrouwtjes die ik hier boven beschrijf zijn niet gek. Het zijn mensen met een verhaal. Denk daar eens bij na voordat je een poppenvrouwtje uitlacht, pest of bijvoorbeeld een krantenartikel plaatst met de titel ‘Poppenvrouwtje teistert Haarlem’. Ook die vrouw heeft vast een verhaal.

Vorig artikelBlog: Dementie en haar wonderen
Volgend artikelBlog: A small step for mankind, a big step for humanity
Patty van Amsterdam (1989) is sinds 2013 afgestudeerd Sociaal Pedagogisch Hulpverlener en ggz agoog. Zij begon met werken in de verstandelijk beperkten zorg, liep stage in de kinder- en jeugdpsychiatrie en is daarna gaan werken in de ggz als (woon)begeleider. Binnen de ggz heeft zij een hele diverse ervaring, van adolescenten met een eerste psychose tot ouderen in de langdurige zorg. Zij heeft zowel ambulant als klinisch in de ggz gewerkt. Op dit moment is Patty werkzaam als coördinerend begeleider in de gehandicaptenzorg. Daarnaast is ze als trainingsacteur verbonden aan de Hogeschool Leiden.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.