Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog: Engelen komen via social media

We hebben met onze dochter Mayim de polikliniek vaak bezocht deze maanden. Mayim, die al zoveel struikelblokken en hinderpalen in haar leven heeft, stoeit met veel epileptische aanvallen en een opvallend gebrek aan rode bloedplaatjes. We hebben met zijn allen vertrouwen in een goede behandeling, maar toch, die vermoeidheid sluipt dan ook ons mantelzorgleven binnen. We worden als gezin wat stiller op social media. Eén van de redenen dus ook dat ik wat minder blog.
Marcel Kolder is blogger bij Zorg+Welzijn
Marcel Kolder.

De vorige keer stelde Marcel dat bekende Nederlanders cruciaal zijn in de transitie naar een inclusieve wereld >>

Aan de andere kant vindt Mayim het nog steeds prachtig om elk weekend met haar vader naar e-hockey te gaan in Amsterdam-Noord. Ze gaat met plezier naar haar ‘werk’ in het dierentuintje in ons Almere en houdt van musea en exposities.

Dis-ability

Laatst reed ik samen met Mayim met onze aangepaste bus naar een wel heel wonderlijke expositie over ‘dis-ability’. De organisatie had haar best gedaan om de doorgaans ontoegankelijke broedplaats Lely in Amsterdam-West zo toegankelijk mogelijk te maken. Hele rolstoelstellages waren er aangelegd. Er was geen personenlift. Gelukkig paste ze op de millimeter in de kleine goederenlift (verboden voor personen). Het was een high-tech expositie over uitvindingen om struikelblokken en hinderpalen bij beperkingen weg te nemen. Als een moderne Da Vinci rolden we langs de attributen. Een bril voor blinden. Eén waarmee je kon voelen of iemand boos keek of glimlachte. Een apparaat waarmee je braille kon lezen zonder te voelen. Een plek waar je muziek kon luisteren door op een futuristisch ogende watersofa te gaan liggen die meetrilde.

Gemis

Op de terugweg van het uitje – in onze ‘low-tech’ aangepaste bus – kwamen we hard in aanvaring met een andere auto. Veel blik- en verdere schade, wij gelukkig heel. De reparatie zal vier weken in beslag nemen. Wat een gemis. E-hockey is uiteraard bereikbaar met openbaar vervoer, maar kost meer dan drie uur reizen. Mayim’s werk kost meer dan twee uur reizen, terwijl het hemelsbreed nog geen tien kilometer is. Gelukkig is de polikliniek op loopafstand.

Beperkingen

Gefrustreerd twitterde ik over de botsing. Over het gemis aan vrijheid als je niet meer onbezorgd in je eigen bus kunt stappen. Tegelijkertijd begreep ik meer dan anders de frustratie van velen zonder eigen vervoer en de beperkingen van onze maatschappij. Binnen een half uur na mijn tweet reageerde Jeroen uit Breda: ‘Volgende week dinsdag kom ik je wel onze aangepaste bus brengen, dan ben ik in de buurt, en kan Mayim weer meedoen met van alles.’

Engelen bestaan

Engelen bestaan dus, ook op social media. Het zijn mensen die andere mensen met een hulpvraag zomaar helpen. Zonder iets terug te verlangen. Vandaag reed ik in de leenbus met Mayim naar rolstoelhockey. Ze had het gelukkig maar één keertje hoeven overslaan. En keepte weer even fanatiek als vanouds. Komende week gaan we samen naar haar dierentuintje. Haar leven met de vrijheid van een aangepaste bus is bijna volmaakt.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.