Armoede en Schuldhulpverlening
13 sep 2018

Aanpakken schuldhulpverlening moet sneller en beter

De Nationale ombudsman trok al in 2016 aan de bel over de gemeentelijke schuldhulpverlening. Mensen kwamen onvoldoende voor schuldhulpverlening in aanmerking en de toegang was niet breed genoeg. Hoe gaat het nu? Annemarie Tuzgöl-Broekhoven: ‘Nog steeds zien we drempels. Het gaat beter, maar de veranderingen mogen wel een tandje sneller worden doorgevoerd.’
2

Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Aanpakken schuldhulpverlening moet sneller en beter
Foto: iStock
Premium
Premium

Wil je dit artikel lezen?

Neem Zorgwelzijn.nl een maand gratis op proef. Na een maand stopt het abonnement automatisch.

  • Onbeperkt alle premium artikelen lezen
  • Online alle artikelen uit Zorg+Welzijn magazine lezen
  • Toegang tot meer dan 850 zinvolle dagbestedingsactiviteiten
Bekijk de mogelijkheden

Al abonnee? Log dan in

Interview

‘Mijn grootste angst is dat Job ons overleeft’

'Mogen we hem ook laten gaan?' Dat vroeg schrijfster Annemarie Haverkamp aan de artsen nadat haar ernstig gehandicapte zoon Job werd geboren. Ze was bang dat ze niet geschikt was voor de zorg voor hem en dat hij nooit een menswaardig bestaan zou krijgen. Maar Job (inmiddels zestien) is blij. Je kunt dus ook op een andere manier gelukkig zijn, weet ze nu.
Achtergrond

‘We noemen onszelf geen hulpverleners, maar hoopverleners’

Als haar vader de achttienjarige Rianne op straat zet, zit ze opgezadeld met een schuld van twintigduizend euro. Die heeft ze te danken aan haar ouders, die op haar naam jarenlang hebben geprofiteerd van een pgb. Met alleen een zak met kleding meldt ze zich bij het Credo Huis in Maastricht.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.