Door Nienke Schild – Huisartsen, verloskundigen, apothekers, kinderrechtenorganisaties en steunpunten voor illegalen zijn verontrust over het nieuwe wetsvoorstel waarin de financiering van de zorg voor illegalen geregeld is. Grote punten van kritiek zijn de beperkte vergoeding van 80 procent in de eerstelijnszorg en het beperkte aantal contracten voor zorgverleners die in aanmerking komen voor vergoeding.

Eén regeling
Morgen debatteert de Tweede Kamer over het nieuwe wetsvoorstel van minister Klink van Volksgezondheid. Dit wetsvoorstel moet de financiering van de zorg aan illegalen in Nederland verbeteren. In de huidige regeling worden de kosten voor zorg van illegalen uit verschillende potjes betaald.

Koppelingswet
De eerstelijnszorg wordt vergoed vanuit het Koppelingsfonds, dat ontstaan is uit de Koppelingswet. Ziekenhuizen en revalidatiecentra betalen de zorg aan onverzekerden zelf uit een potje ‘dubieuze debiteuren’. Kritiek op de onduidelijkheid van dit systeem heeft geleid tot een nieuw wetsvoorstel.

Kosten van zorg
Uitgangspunt van het nieuwe wetsvoorstel blijft dat iemand die niet verzekerd is, dus ook een illegaal, de kosten van zorg zelf moet betalen. Pas als dit niet mogelijk is, kan de zorgaanbieder, onder voorwaarden een beroep doen op de voorgestelde bijdrageregeling.

Beperkte vergoeding
Voor de eerstelijnszorg, zoals huisarts, verloskundige en tandarts, wordt 80 procent vergoed. In de bestaande regeling is dit nog 100 procent. De overige 20 procent moet de zorgverlener verhalen op de illegaal, vindt minister Klink. De kans dat de zorgverlener dit bedrag ook daadwerkelijk ontvangt achten vele zorgverleners nihil.

Achteruitgang
Een groep bezorgde Haagse zorgverleners zegt blij te zijn met een helder systeem voor de zorg van illegalen, maar is verbaasd over de beperkte financiering. ‘Dat zal met zich mee brengen dat er artsen zijn die deze zorg liever niet verlenen’, waarschuwen zij. ‘De praktijk leert dat oneigenlijke druk op patienten die geen geld hebben, weinig positiefs oplevert.’

Contracten
Verder is er ook kritiek op het aantal gecontracteerde voorzieningen. Apotheken, ziekenhuizen, AWBZ- instellingen krijgen alleen een vergoeding voor onverzekerde zorg als zij een contract met het rijk hebben afgesloten. Pharos, het landelijk kennis- en adviescentrum op het gebied van de gezondheid van vluchtelingen en nieuwkomers, denkt dat het geringe aantal contracten met zorginstellingen de toegankelijkheid van de zorg negatief beïnvloedt.