ggz

Van scheldpartijen en bedreigingen tot zwaar lichamelijk geweld: veel maatschappelijk werkenden hebben te maken met agressie van cliënten. Bij het verwerken van geweldsincidenten is goede opvang door collega's en leidinggevenden van het grootste belang. Toch staat het veiligheidsbeleid bij veel instellingen nog in de kinderschoenen, stelt auteur Huub Buijssen in zijn binnenkort te verschijnen boek 'Aangeslagen. Indringende ervaringsverhalen van maatschappelijk werkenden.' In dit nummer van Zorg + Welzijn een voorpublicatie.

Het algemeen maatschappelijk werk zit klem. De werksoort krijgt steeds meer taken toegeschoven zonder dat het budget navenant meegroeit. Gemeenten willen dat het AMW actief meedoet aan de wijkaanpak en de integrale samenwerking. Tegelijkertijd doen steeds meer gespecialiseerde instellingen hun maatschappelijk werk de deur uit, zodat de toeloop op het AMW alleen maar toeneemt. Zowel minister Borst als de gemeenten vinden dat het AMW versterkt moet worden, maar schuiven de verantwoordelijkheid daarvoor op elkaar af. Hoe gaan de instellingen intussen om met de oplopende druk?

Dankzij de meerjarenafspraken met de zorg zijn de onderlinge verhoudingen tussen de over heid en de partijen in de zorg verbeterd. De zorgsectoren krijgen waar ze om vroegen, name lijk zekerheid voor meerdere jaren, rust op het financiële front en tijd voor zorgvernieuwing. Vindt minister Borst. Agnes Kant, lid van de Tweede Kamer voor de Socialistische Partij en van huis uit epidemiologe, deelt die opvatting niet. Zij verwijt de minister gebrek aan visie.

Staatssecretaris Rick van der Ploeg wil de gesubsidieerde cultuur openbreken voor jongeren en minderheden. Daarbij ziet hij ook een rol weggelegd voor het welzijnswerk. De aandacht van die sector voor kunst en cultuur is de afgelopen vijftien jaar lelijk weggezakt. Want er moesten problemen en achterstanden worden aangepakt. Een mooie kans voor een heroriëntatie?

Tijdens de behandeling van haar begroting verwees minister Els Borst bij alle lastige vragen over de geestelijke gezondheidszorg naar de beleidsvisie die eraan zat te komen. Nu het stuk er ligt zijn de reacties uit het veld en de Kamer uitgesproken afwijzend. GGZ-Nederland vindt de Beleidsvisie te vrijblijvend en de VOG is 'onthutst' door de geringe aandacht voor het algemeen maatschappelijk werk. De minister is er niet door uit het veld geslagen. 'Ik heb 19 verbeterpunten voor de sector opgesteld. We kunnen in deze regeerperiode best een eind komen.'

Je inzetten voor verslaafden, dak- en thuislozen, randgroepjongeren of multi-problem-gezinnen. Steeds minder jongeren zijn ervoor te porren. Het kost welzijnsorganisaties de grootste moeite om goed opgeleide professionals te interesseren voor het werken met deze 'lastige groepen'. Want de werkdruk is hoog, het imago van het vak slecht en de salariëring weinig florissant. Na een periode van gelegenheidsoplossingen opent de welzijnssector het tegenoffensief.

De sector zorg en welzijn is niet blij met de val van Paars II. Onder het eerste kabinet-Kok moest veel nieuw beleid nog vorm krijgen. Met Paars II kon de sector afspraken maken, die vooral de komende maanden zouden worden uitgewerkt in wetten en maatregelen. De sector vraagt zich nu licht vertwijfeld af wat daar van over zal blijven en of de onderhandelingen met de nieuwe regering straks weer van voren af aan beginnen.