De roodbakstenen jarendertigwoning in de Culemborgse volksbuurt is minimalistisch ingericht. De muren leeg, de keuken in zwart-wittinten met een gastvrij bord koekjes op de grote keukentafel. ‘We wonen hier nog maar een paar maanden, we zijn nog niet klaar met inrichten’, zegt Mathijs Zwinkels (29).
Hij zette twee jaar geleden het trainingsbureau Universiteit van de Straat op en geeft workshops en adviezen over straatcultuur en de omgang met risicojongeren. ‘We zijn blij met deze vriendelijke wijk. Mijn vrouw en ik komen uit een ruig buurtje, waar nogal eens wat mis was. We hadden een oud huis met dunne gipswandjes, ’s zomers verschrikkelijk heet. Dit is zoveel ruimer en comfortabeler.’ Zwinkels is getrouwd met een Marokkaanse, die in de reclassering werkt. Hun beroepsinteresse ligt dicht bij elkaar. Hij doet zijn welzijnswerk als ervaringsdeskundige, heeft als randgroepjongere de straatcultuur van dichtbij ervaren. ‘Ik had geen fijne thuissituatie.
