Waarom zetten we mensen eigenlijk nog uit hun sociale huurwoningen? Omdat ze in 80 procent van de gevallen de huur al een tijdje niet hebben betaald. Natuurlijk, dat begrijpen wij. Maar voor welk probleem is dat een oplossing? Dat de huurachterstand wordt terugbetaald? Nee, meestal kunnen verhuurders fluiten naar een groot deel van hun centen. Dat de komende maand geen huur hoeft te worden betaald? Niet door deze specifieke huurder misschien, maar ergens zal hij of zij onderdak vinden en dat onderdak moet betaald worden.
In een stuk of twintig gevallen die wij in onze Maatwerkfabriek hielpen afgelopen maanden, zag het er ongeveer als volgt uit. Een alleenstaande moeder is in de problemen gekomen omdat haar partner de benen heeft genomen. Die heeft haar laten zitten, zonder inkomen, met de kinderen. De echtscheiding laat op zich wachten. De huurachterstand loopt op. Maanden achtereen. Dan komt er een vonnis. Opeens is de executie van dat vonnis heel dichtbij. De moeder heeft, om allerlei redenen, nauwelijks een netwerk waarop ze kan bouwen. De huisuitzetting is volgende week. In een aantal gevallen lukte het zelfs niet om die
