‘De grondhouding van professionals moet kritisch zijn: is de ondersteuning echt nodig? Wat gebeurt er als we niks doen?’ Zegt Henry de Boer verderop in dit nummer. De Boer is voormalig directeur van Amaryllis, de moeder-organisatie van de wijkteams in Leeuwarden. Waar ze met een stevig financieel tekort kampen, mede omdat die professionals te weinig ‘niks’ doen.
Artikel bewaren
Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan
Login of Maak een account aan
Ook in dit nummer: een artikel over de opkomst van ‘herstelgerichte ervaringswerkers’ in het sociaal domein. De kop: ‘Een goede ervaringswerker wil helemaal niets.’ Hans van Eeken is zo’n werker met het hart op de tong. ‘Een goede ervaringswerker maakt contact, gaat een relatie aan, is present, en vanuit die basis ontstaat wellicht iets.’
Stel nou dat een professional in een wijkteam dat zou zeggen? Dat zij of hij helemaal ‘niets’ wil. Mag dat? Accepteert een gemeente of werkgever dat? Accepteert de professional dat zelf? Past het bij een professional die toch voor ‘iets’ is opgeleid? Die ooit aan de
