De documentaire Alicia maakt veel los. De hoofdpersoon wil het liefst bij haar moeder wonen, maar belandt na een aantal mislukte plaatsingen in gesloten jeugdzorg. Jeugdbeschermer Nynke Beneker vindt dat zij met haar collega’s dit soort schrijnende situaties moet voorkomen.
Artikel bewaren
Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan
Login of Maak een account aan
Onlangs zag ik de documentaire Alicia met een aantal collega´s van jeugdzorg bij het IDFA in Eye, Amsterdam. Al na de eerste scène was ik tot tranen toe geroerd. Wij luisteren als jeugdzorgwerkers niet goed naar noodkreten zoals die van Alicia. Haar wens was helder: ‘Ik ben een gewoon meisje en wil in een gezin wonen.’ Het gebeurde niet. Waarom ze niet in een pleeggezin terechtkon, werd uit de documentaire helaas niet duidelijk. Ik hoop dat de uitvoerend voogd dit wel aan Alicia heeft uitgelegd. Hoe lastig het ook kan zijn om uitleg te geven, toch moet het. Onderschat kinderen
