Spelen. Altijd spelen, elke avond weer. Ook in moeilijke tijden, zoals bij het verlies van haar ouders en toen ze depressief was, stond Carine Crutzen 's avonds in het theater, op het toneel.
‘Natuurlijk had ik er weleens over nagedacht hoe het zou zijn om mijn ouders te verliezen. Maar toen het gebeurde, vond ik dat een enorme schok. Ik voelde me verweesd. Ik kan er geen ander woord voor vinden. In die periode gingen ook allebei mijn kinderen het huis uit. Ineens viel alles weg. Ik voelde me intens verloren.’
Na de dood van haar moeder nam Carine Crutzen een paar weken