Op de Oude Rijn tuft een sleepbootje voorbij, vader met kapiteinspet achter het roer, de kinderen met de benen bengelend over het gangboord joelend over de koude waterspetters. ‘Gaat de hele dag door’, zegt Jenine Timmers, directeur van het Advies- en Klachtenbureau Jeugdzorg (AKJ), de organisatie van vertrouwenspersonen in de jeugdhulp. Ze heeft vanaf de keukentafel op de vide van de Leidse woning uitzicht op het water.
‘Kanoërs, vrachtboten, roeiers, bijna een snelweg. Heerlijk om naar te kijken en een prettig geluid, dat kabbelende water.’ De keukentafel-met-uitzicht heeft een belangrijke rol in het gezin Timmers, inclusief man, zoon (15) en dochter (13).
‘Huiswerk, maaltijden, we zitten hier altijd.’ De keukentafel is ook de plek tot waar Timmers af en toe haar toevlucht neemt als het in de kantoortuin van het AKJ hoofdkantoor te hectisch is. ‘Begrotingen en strategische beleidsstukken doe ik liever thuis. Dan kan ik productiever zijn dan op kantoor waar de telefoon onophoudelijk gaat.’ Het AKJ publiceerde recent een verontrustend rapport. In de eerste helft
