De economie trekt aan en het aantal niet ingevulde vacatures neemt zienderogen toe. Je zou dan ook verwachten dat mensen die afhankelijk zijn van een uitkering vanuit de Participatiewet volop aan de slag kunnen. Zodat ze onder de armoedegrens vandaan omhoog kunnen kruipen naar een menswaardig bestaan, zonder dagelijkse overlevingsstress. Wie wil dit niet? Wie wil niet van het juk van de bijstandsrepressie bevrijd worden?
Pleisterplakkers
De praktijk en de regelgeving zijn echter veel weerbarstiger. De laaggeschoolden en langdurig werklozen onder ons komen hooguit in aanmerking voor tijdelijke baantjes, als pleisterplakkers op de arbeidsmarkt. Als je een paar maanden boven de bijstandsnorm verdient, dan slaat het systeem op hol en komt de armoedeval om de hoek kijken. Op het doorgeven van veranderingen in je inkomenssituatie is het apparaat niet ingesteld.
Het gevolg is dat je
