De samenwerking tussen onderwijs en jeugdzorg verloopt moeizaam. Hoe komt dat en hoe organiseer je deze wel op een goede manier? Scenario 1 schetst de manier waarop er nu wordt gereageerd op het – verzonnen – verhaal van Tom. Scenario 2 belicht hoe dat anders zou kunnen. Vier deskundigen reageren.
Artikel bewaren
Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan
Login of Maak een account aan
Scenario 1: de huidige praktijk
EVEN VOORSTELLEN: TOM
‘Ik word gék van die jongen’, verzucht leerkracht Marije van groep 6 van een basisschool. Ze heeft het over Tom (10), die extreem druk is in de klas. Hij let niet op, luistert niet, schreeuwt overal doorheen en presteert slecht. Dat heeft een negatief effect op zijn 31 klasgenootjes, die er ook heel onrustig van worden. En op Marije, die – net van de pabo – overbelast raakt en af en toe in tranen uitbarst op haar werk.
Tijdens het tienminutengesprek kaart Marije het probleem aan bij de moeder van Tom, die
