Vind je het passen bij herstelondersteunend en gelijkwaardig werken? Of vind je dat het de cliënt-hulpverlener verhouding vager maakt? Ben je dan 24 uur per dag beschikbaar? Wat vinden je andere vrienden ervan?
Doelgroep
Er zijn verschillende redenen om cliënten wel én niet toe te voegen op social media. Je kunt ervoor pleiten dat professionals daar moeten zijn waar de doelgroep zich bevindt. En dat is, vooral bij jongeren, online op social media. Maar dan moet er wel een protocol zijn, stelt social media trainer Hans Versteegh in het Zorg + Welzijn magazine van april. Want als de relatie met de cliënt spaak loopt en er komt een rechtszaak, dan sta je als instelling zwak zonder protocol.
Als je wel besluit om je cliënten toe te voegen op social media als Facebook en Twitter, dan zijn dit de tips:
- Maak een zakelijk account aan, speciaal voor contact met cliënten.
- Ga niet ongevraagd de timelines van cliënten bezoeken om meer informatie over hun gedrag op te doen. Bespreek met je cliënt dat de connectie op social media deel uitmaakt van het hulpverleningstraject.
- Geef aan op welke dagen en uren je bereikbaar/beschikbaar bent
- Plaats op de tijdlijn alleen algemene berichten die voor meerdere cliënten van belang kunnen zijn
- Communiceer op Facebook alleen via privéberichten met cliënten. En dan alleen over praktische zaken zoals: denk je aan de afspraak morgen?
- Voer geen inhoudelijke conversaties over de hulpverlening. Het platform is daar niet veilig genoeg voor. Bovendien overtreed je daarmee de Wet op de Privacy. Dit geldt ook voor contact via Whatsapp.
- Plaats niet zomaar berichten op de tijdlijn van cliënten. Vrienden van de cliënt kunnen, mogelijk, daaruit afleiden dat degene een hulpverlener heeft. Hetzelfde geldt voor Twitter.
Lees het hele artikel van Sigrid Starremans in het Zorg + Welzijn magazine van april 2015 >>
Check ook het nieuwe boek over social media in zorg en welzijn:
Vol met praktijk voorbeelden, tips en uitdagingen. Ook mijn verhaal staat erin. De tips van Hans onderschrijf ik dan ook vanuit mijn praktijk als maatschappelijk werker. Facebook: doen! En dan wel serieus en professioneel.
ps ik heb ook 2 accounts op facebook.
https://www.movisie.nl/artikel/cliënt-écht-centraal-gebruik-social-media?utm_content=buffera27f8&utm_medium=social&utm_source=facebook.com&utm_campaign=buffer
Volgens mij staat er dat je het niet moet doen, maar de schrijfster wilde het graag positief houden. Social media en privacy gaan niet samen. Social media bedrijven zijn niet sociaal maar miljardenbedrijven die veel geld willen verdienen. Meer privacy is minder inkomsten voor deze bedrijven, dat bijt dus.
PS Op Facebook kun je maar één persoonlijk profiel aanmaken (dus een persoonlijk en een zakelijk profiel bestaat niet); beter is dus om je persoonlijk profiel te gebruiken voor privézaken en een zakelijke pagina te beginnen die iedereen kan zien.
PS2 Mocht je op Twitter actief willen worden, dan is mijn advies om één account te gebruiken voor je persoonlijke en professionele contacten. De echte privédingen doe je dan gewoon lekker op Facebook 🙂
Wat me opvalt is dat er bij de handvatten niets gezegd wordt over wat je wel of niet publiceert op je eigen tijdlijn en hoe om te gaan met het feit dat cliënten dat ook zien als je ‘bevriend’ bent.
Facebook biedt de mogelijkheid om vrienden in te delen in subgroepen. Mijn advies is om cliënten in te delen bij de groep ‘kennissen’. Bij het publiceren op je tijdlijn/profiel van echt persoonlijke dingen, kun je dan kiezen voor het uitsluiten van kennissen als doelgroep. Zij kunnen je update dan niet zien.
Verder is het voor hulpverleners en zorgaanbieders natuurlijk aan te bevelen om hun persoonlijke profiel niet te gebruiken voor de zakelijke dingen, maar een Facebook-pagina over je diensten te beginnen. Daar kun je dan mededelingen, aankondigingen en leefstijltips even voor cliënten en potentiële cliënten.