Harry Weerman’s optreden was van begin af aan, op z’n zachtst gezegd,

onconventioneel. Een van zijn eerste daden was met zijn projectbureau weg te

gaan bij het NIZW. Dat was de formele werkgever van het projectbureau én het

instituut waarvan de jarenlange pogingen om een informatiemodel voor de

welzijnssector op te zetten waren mislukt.

Harry is een uitermate doelgerichte man, verklaart Cees Fock,

projectmedewerker bij WILL. ‘Als hij ergens een hekel aan heeft, is het

problemen verdoezelen om het gezellig te houden. Hij is allergisch voor

incompetentie en heeft alleen respect voor mensen die hun verantwoordelijkheid

nemen, zoals welzijnswerkers.’

Dick de Wit, directeur van Welzijn Gouda, was vanuit de

directeurenvereniging Verdiwel lang betrokken bij de WILL-regiegroep. De Wit zag

Weerman als zeer deskundig op het gebied van informatisering, standaardisering

en benchmarking. ‘Hij schrok er niet voor terug om tegen heilige huisjes aan te

schoppen, dat was af en toe nodig.’

Dat deed Weerman bijvoorbeeld in juni 2006 toen hij in Zorg + Welzijn

stelde: ‘De MOgroep wil de hele handel van WILL niet’. ‘Dat was strategie van

hem’, meent De Wit. ‘Hij wist dat hij op tenen ging staan, maar het project is

nu wel ondergebracht bij diezelfde MOgroep.’

Hekon Pasman, de eerste voorzitter van de WILL-regiegroep, zag dat als een

‘naar en onterecht’ incident. ‘Hij drijft wel eens door, vind ik. Maar zo iemand

hadden we nodig. Het interesseert hem niks wat mensen van hem vinden. Per saldo

vind ik dat het goed gewerkt heeft.’

Het gehele artikel is te lezen in Zorg + Welzijn Magazine 1, januari

2007. Drie maanden na publicatie wordt het op de website

geplaatst.