Lees hier meer blogs van Dik Hooimeijer >>
Er is erkenning voor de noodzaak tot bezuinigen, maar men vraagt nadrukkelijk om overleg en afstemming en vooral om een aanpak die voorkomt dat de kunst- en cultuursector onevenredig hard wordt getroffen.
Cultuur is, zo betogen de wethouders, van groot maatschappelijk belang. Cultuur zorgt voor levendigheid en leefbaarheid in de steden, voor cohesie en samenhang, voor identiteit. Cultuur is ook van groot economisch belang. Onder meer vanwege het creëren van een aantrekkelijk vestigingsklimaat voor (internationale) bedrijven en de inkomsten vanuit bijvoorbeeld toerisme.
Tevergeefs ben ik op zoek gegaan naar de gezamenlijke brief van de negen wethouders van Welzijn (al dan niet gecombineerd met de portefeuilles jeugd, onderwijs, zorg, e.d.) uit diezelfde steden. Een brief waarin aan het kabinet Rutte duidelijk wordt gemaakt, dat de maatregelen uit het regeerakkoord van VVD en CDA op een aantal terreinen de waarde van welzijn, dus ook de waarde van ons land, ernstig zullen aantasten.
Maatregelen, zoals onder meer het korten op re-integratiebudgetten, minder investeren in wijkaanpak, het zelf volledig moeten bekostigen van de inburgering, bezuinigingen op de zorgtoeslag, forse inperkingen op het collectieve zorgpakket, overheveling van diverse AWBZ-taken naar de Wmo zonder extra middelen, het stapsgewijs verlagen van de bijstand, die hard zullen ingrijpen in het welzijn van mensen.
Natuurlijk is er noodzaak tot bezuinigen. Belangrijk daarbij is wel dat er sprake blijft van balans en het niet buitengewoon zwaar treffen van de mensen die het toch al zwaar en moeilijk hebben in de samenleving. Net zoals bij de cultuursector moet er voor bovenstaande terreinen voldoende overleg en afstemming zijn om tot een evenwichtige aanpak te komen.
Wethouders van Welzijn uit Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Utrecht, Eindhoven, Maastricht, Arnhem, Groningen en Enschede: neem een voorbeeld aan uw collega’s van Cultuur en zet u – samen met het welzijnswerk – in voor de waarde van welzijn. Ook welzijn dient, net als cultuur, een maatschappelijk en economisch belang!
Wegens afwezigheid van Dik Hooimeijer is deze blog gemaakt door Rob Wiegman, bestuurder van Stichting MOOI.
Dik Hooimeijer (1954) is binnen Stichting MOOI, een welzijnsorganisatie in Den Haag en Zoetermeer, onder meer verantwoordelijk voor Marketing, Innovatie en Projecten. Sinds 1975 is hij werkzaam in de welzijnssector. Hij noemt zichzelf een absoluut welzijnsdier, maar is ook een oprecht criticaster. Naar zijn oordeel is welzijn te weinig innovatief en speelt het niet in op de tijdgeest.
