Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties4

Tellen en vertellen

Ik heb veel respect voor de wijze waarop de registratie in het welzijnswerk is ingevoerd. Er zal ongetwijfeld veel gemopperd zijn. Maar het resultaat mag er zijn: er is al erg veel cijfermateriaal voor handen. Nu is het tijd om goed te bedenken wat we met de cijfers gaan doen.
Tellen en vertellen

In mijn trends voor 2010 noemde ik het zo:  “Vertrouwen wordt belangrijker dan meten: er komt in 2010 een einde aan alle overmatige aandacht voor het meten van prestaties en resultaten. Vertrouwen wordt weer belangrijk. Goede persoonlijke relaties worden weer op prijs gesteld.”

Het gaat niet om de cijfers zelf maar om het verhaal achter de cijfers. Ga maar eens voor jezelf na: waarschijnlijk schrijf je trouw ieder jaar kwartaalrapportages, een jaarverslag en natuurlijk een keurige jaarrekening. En lever je dit allemaal op tijd in bij jouw opdrachtgever, meestal de gemeente. En daarna?

In jouw opdracht stond bijvoorbeeld dat je een vrijwilligersvacaturebank moest inrichten. In de cijfers is terug te vinden dat je dat inderdaad hebt gedaan maar toch krijg je allerlei signalen dat noch ambtenaar noch wethouder ooit een kijkje heeft genomen op die mooie site waar alle vacatures overzichtelijk bij elkaar staan. Op de een of andere manier komt jouw boodschap niet over. Of het is je gelukt om drie werkloze vrouwen te activeren met vrijwilligerswerk ,maar waar kun je naast het vinkje bij de vijf kwijt dat het gaat om Ria, Ayse en Ludmila? En hun verhalen? Hoe jij ze hebt leren kennen, hoe ze jou zijn gaan vertrouwen en over hun eigen drempels zijn gestapt?

Vraag is dus hoe je bij jouw opdrachtgevers aandacht krijgt voor het verhaal achter de cijfers. Een goede relatie tussen jou en jouw opdrachtgever is dan van belang. De opdrachtgever vertrouwt jou waardoor de overmatige focus op de cijfers niet nodig is. Je mag van mij aannemen dat jouw opdrachtgever ook geen zin heeft in de cijferbrij en liever met jou de verhalen induikt. Maar dat kan hij pas doen als hij jou zodanig kan vertrouwen en weet dat het cijfermateriaal klopt.

Confusius zegt er iets moois over: “Tell me, I forget. Show me, I remember. Involve me, I understand.”. Zorg er dus voor dat jouw cijfers op orde zijn maar laat het daar niet bij. Ga een stap verder. Zorg voor goede relaties waarin wederzijds vertrouwen ruimte krijgt om te groeien. En ga dan vertellen: betrek jouw opdrachtgever bij de verhalen, betrek ze bij jouw klanten, bij jouw medewerkers. Geef jouw opdrachtgever een ervaring die hij niet gauw zal vergeten. Zoals een directeur van een grote welzijnsorganisatie afgelopen week zei: “het gaat allemaal om emotie”.

Overigens biedt deze periode uitgelezen kansen: met nieuwe wethouders en nieuwe raadsleden komt er ongetwijfeld een moment van kennismaken. Wacht nu niet af maar neem initiatief en voel je uitgedaagd om deze eerste kennismaking gelijk tot een onvergetelijke ervaring te maken.

Anneke Krakers (1962) is sinds 2000 werkzaam als directeur bij een kleine welzijnsorganisatie. Het ondernemerschap zit in haar bloed: ze komt uit een ondernemersgeslacht met vooral bouwers in haar midden. Aannemers, schilders en timmerlui. Als maatschappelijk ondernemer maakt ze zich sterk voor de branche op lokaal en regionaal niveau en sinds eind 2007 ook op landelijk niveau.  Haar onderneming WelzijnNederland helpt welzijnsorganisaties bij hun marketing en profilering.

Vorig artikelHandelingsverlegen professionals
Volgend artikelAWBZ: Een zak met geld
Anneke Krakers (1962) is maatschappelijk werker en jarenlang directeur geweest van Welzijn Rivierstroom. Sinds 2006 is ze zelfstandig trainer en coach, de laatste jaren vooral voor leidinggevenden over de thema's leven, liefde, loopbaan en leiderschap. Anneke blogt over persoonlijk leiderschap, moed, keuzes maken, vijftigers. www.krakers.org

4 REACTIES

  1. Lees alle reacties
  2. Wordt het niet eens tijd met critische ogen te kijken naar het financiele aspect van de Welzijnssector?
    Luisteren naar de Overheid is noodzakelijk maar diezelfde overheid heeft een groot financiel probleem.
    Waar gaan we bezuinigen?
    Bij Welzijn of bij Zorg?

  3. Wat ik toejuich in jouw verhaal is dat je de sector welzijn uitdaagt om weer in relatie te gaan met de overheid. Ik hoop van harte dat ook de overheid deze uitnodiging ter harte neemt en met ons samen de handschoen oppakt. Die samenwerking zullen we de komende jaren heel hard nodig hebben.
    Laten we met elkaar die broodnodige communicatie een nieuwe impuls geven. Ik doe graag mee.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.