Lees hier meer blogs van Maaike Knoppers >>

Voor de overige drie dagen heb ik gelukkig ook een tijdelijke baan gevonden als receptiemedewerker bij Altrecht. Kortom; eindelijk een fulltime werkweek! Helaas nog geen fulltime salaris maar goed, ik ben van de straat en doe de gewenste werkervaring op.

Wanneer ik aan collega’s uitleg waarom ik heb gekozen voor deze werkervaringsplek krijg ik vaak de reactie: ‘Waarom? Er is toch genoeg werk voor maatschappelijk werkers?’ Ja inderdaad, werk zat. Maar geen geld. Ik probeer zicht te krijgen op de huidige ontwikkelingen in de politiek en waar ik nu als starter precies de dupe van ben. Ingewikkeld. Genoeg problemen maar dus geen geld om de mensen, die hier iets aan zouden kunnen doen, te bekostigen.  

Ik spreek weinig starters die in dezelfde positie zitten maar vraag me wel af hoe zij hier tegen aankijken. En wat voor invloed hebben de huidige ontwikkelingen in de toekomst op het welzijnswerk?  Door die tekorten gaat de caseload omhoog en dat maakt het werk er niet leuker op en ook de kwaliteit zal met sprongen achteruit gaan.

Misschien moet ik zelf een bedrijfje opzetten. Lekker concurreren en een goed uurloon ontvangen. Want naast de gesubsidieerde instellingen is er natuurlijk ook nog de marktwerking waar ik als kleine zelfstandige gebruik van zou kunnen maken. Ik denk namelijk dat dit wel een risico is. Geen werk, jongeren gaan zich hoger opleiden (al wordt dit met de lang studeerregeling ook bemoeilijkt) en gaan voor zichzelf iets beginnen. Top toch? Dan hebben we straks ook geen werkzoekende starters meer die door gebrek aan ervaring niet aan de slag kunnen. Is het alleen even de vraag hoe dan vervolgens weer met tekorten om moeten gaan omdat we de starters geen kans hebben gegeven.

Ook dat is iets waar ik geen zicht op kan krijgen. Hoe is de marktwerking binnen ons prachtige zorgstelsel ontstaan en hoe gaat dat er met de huidige bezuinigingen verder uitzien? Krijgen we straks het tafereel dat ‘goede zorg en hulpverlening’ alleen te verkrijgen is als je een dikke portemonnee hebt?

Handig dus, het deel wat nog onder de overheid valt wordt kapotbezuinigd en het andere deel gaat gebukt onder marktwerking wat de kwaliteit van de zorg ook totaal niet ten goede komt.

Misschien klinkt het wat pessimistisch maar ik hoop dan ook dat iemand mijn ongerustheid kan wegnemen. Dat er blijkbaar wel naar de kwaliteit van de hulpverlening wordt gekeken, want uiteindelijk is dat toch waar het om gaat. Hulpverleners moeten betaald worden en laten we dan, als het niet anders kan, de btw van concert- en theater kaartjes verhogen naar 19 procent en zorgen dat in ieder geval het zorgstelsel gehandhaafd blijft.

Maaike Knoppers (1985) woonachtig te Utrecht, heeft in 2010 haar studie Maatschappelijk Werk en Dienstverlening afgerond. Na haar MBO Sociaal Pedagogisch Werk wilde zij meer verdieping in haar werkzaamheden en besloot om deze reden de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening te volgen. Opzoek naar een uitdagende baan bevindt Maaike zich nu op het pad van sollicitaties en netwerken.