Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

De Held

Zaterdag zag ik Sven Kramer in Vancouver zijn Olympische droom waarmaken. Hij won de 5.000 meter op glorieuze wijze en liet zijn tegenstanders op respectabele afstand achter zich. Sven was de gedoodverfde kampioen en kon eigenlijk niet verliezen. Zijn winst was ingecalculeerd en kwam dus niet onverwacht. De enorme emotionele ontlading van Sven was echter niet gepland en ontroerend om te zien. Nadat hij eerst een aantal keer heen en weer stuiterde op het middenterrein, stoof hij over de ijsbaan naar de tribune om, na een aantal halsbrekende toeren, zijn ouders, zus en vriendin te omhelzen en in zijn geluk te betrekken.
De Held

Kramer is al jaren een hele goede sporter, onbereikbaar in zijn kunnen, maar in de combinatie van presteren en het delen van zijn menselijke kant, is hij voor mij een held geworden. Dat gevoel had ik ook bij Richard Krajicek toen hij nog op het hoogste niveau tenniste. Hij kwam destijds ook behoorlijk rationeel en berekenend over, maar na zijn overwinning op Wimbledon in 1996 en de ontlading die daarop volgde, bleek ook hij een gewoon mens te zijn en bereikte hij voor mij diezelfde heldenstatus. Krajicek heeft die status, met het goede werk van zijn ‘foundation’, meer dan bevestigd en verdient inmiddels een standbeeld wat mij betreft.

Dit alles zegt natuurlijk meer over mij dan over deze twee geweldige sporters, maar toch denk ik dat het belangrijk is dat onze samenleving ook helden, op alle niveaus, blijft voortbrengen. De enorme toewijding van Sven en Richard is primair een individuele prestatie, waarbij persoonlijke drijfveren, een stimulerende en ondersteunende omgeving en kwalitatief hoogstaande begeleiding optimaal op elkaar zijn afgestemd.

In het welzijnswerk, maar ook in het onderwijs in achterstandswijken, kom je weinig kinderen tegen die in deze optimale context kunnen functioneren. Wel zie je talent, toewijding en een omgeving die er het beste van probeert te maken. Gelukkig kunnen hierdoor veel kinderen op hun niveau en in hun omgeving ook ‘een held’ worden. Te vaak wordt het talent nog niet gezien, omdat de omgeving en de begeleiding hier helemaal niet op ingericht zijn. Goede voorbeelden ontbreken, waardoor negatief gedrag meer (helden)status oplevert dan positief gedrag.

De komende jaren wordt er naar verwachting fors bezuinigd op welzijn, sport en cultuur. Dit betekent dat we alle zeilen bij moeten zetten om ‘onze helden’ een kans te kunnen blijven geven om hun dromen te verwezenlijken. Als er herijkt moet worden, dan weet ik wel waar het geld naartoe moet gaan. Jong geleerd staat hierbij hoog in het (oranje)vaandel. Op naar de 10.000 meter!

Dik Hooimeijer is op vakantie. Deze blog is geschreven door zijn collega Hans Roskam (regiodirecteur Escamp Stichting MOOI).

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.