Vorige keer blogde Klaas over vrije tijd >>

Op 15 maart kiezen wij de leden van de Tweede Kamer. De verwachting is, dat er niet of nauwelijks een meerderheidskabinet uit voort zal vloeien, gezien de versnippering van de kiezersvoorkeuren over veel partijen. Natuurlijk, dat zijn voorspellingen. In Amerika bleken die het ook verkeerd te hebben. Maar stel dat die voorspellingen uitkomen. Wat dan? Dat leidt tot verkiezingskoorts, zo niet bij de kiezer, dan wel bij de politieke partijen.

Ongenoegen

En hoewel ons land opkrabbelt uit de crisis, die acht jaar heeft geduurd, en ons land nog steeds tot de meest welvarende van de wereld behoort, is er veel ongenoegen. Velen vrezen de toekomst: houd ik mijn baan, houd ik mijn uitkering, zal ik de zorgkosten kunnen betalen enzovoort.

Zorg over de zorg

Vooral het eigen risico in de zorg is een strijdpunt: omlaag of helemaal afschaffen? Wie zal dat betalen? Zelfs het hele zorgstelsel, met marktwerking via verzekeringsmaatschappijen, is een strijdpunt. Terug naar de ziekenfondsen, of één nationaal zorgfonds? Stijgen dan de kosten minder? De kwaliteit van de ziekenhuiszorg is goed, maar is de zorg voor ouderen wel goed genoeg? En de thuiszorg via de gemeenten? Kunnen zij dat wel goed regelen? Kan ik de politieke partijen wel vertrouwen?

Spannende tijden

De oude politieke partijen verliezen hun traditionele aanhang. Het aantal zwevende kiezers neemt toe. De komende weken zal gestreden worden om de gunst van de kiezer, door beloften over een stralende toekomst. Ik zal het met aandacht volgen.