De vorige keer blogde Jacqueline over de ouderschapstheorie van dr. Alice van der Pas >>
Tijdens zijn laatste verhuizing kwam de ADHD weer duidelijk naar voren (verliezen in details, bijzondere planning). En dat zette mij weer zeventien jaar terug in de tijd.
Hulpvraag
Deze verschijnselen horen bij hem, maar in groep acht zijn we toch maar naar het toenmalige RIAGG gestapt. Op de kleine basisschool wisten ze wel hoe het zat, maar misschien was een diagnose op papier voor de middelbare school toch niet zo’n gek idee. Iets met begrip enzo.
Ongevraagd recept
Die diagnose kregen we én tegelijk een recept voor Ritalin. Maar daar hadden we toch helemaal niet om gevraagd? Was dat wat hij nodig had volgens de kinderpsychiater? En daar gaat dit verhaal over: had de hulpverlener wel naar onze vraag geluisterd? We hebben het recept afgeslagen, maar ik kan me er nog steeds over verbazen dat dit het eerste ( en enige) was dat volgde op het stellen van de diagnose. Nu is dat natuurlijk zeventien jaar geleden en er is hopelijk wel wat veranderd. Al betwijfel ik of die verandering groot is.
De echte vraag
Enige jaren geleden begeleidde ik namelijk een gezin waarvan het jongetje ADHD had en Ritalin gebruikte. Het leek alleen niet veel te helpen tegen zijn drukke gedrag. Ophoging na ophoging volgde vanuit de ADHD-poli. Dat was ook wel de vraag die moeder hen stelde. Maar was dat ook de echte vraag?
Wat is de echte vraag
Wat wil ik met dit verhaal nu zeggen? Dat is dit: luisteren wij als professionals wel goed naar de vraag van de ouders? Ik had als hulpvraag voor mijn zoon: ik wil graag een diagnose op papier waarmee ik in gesprek kan gaan met toekomstige docenten wanneer hij beoordeeld wordt op druk en chaotisch gedrag. Ik vroeg zeker niet om pillen. De moeder die ik begeleidde vroeg: zorg alsjeblieft dat mijn zoon rustiger wordt. Pillen hielpen niet, maar er werd niet verder gekeken hoe er een andere manier zou kunnen zijn om het drukke gedrag aan te pakken (en geloof me: die was er).
Maatwerk
Dus: neem de tijd om te luisteren. Luister naar wat de ouder en het kind écht vragen en leg niet gelijk jouw oplossing op tafel. Daarmee past de oplossing bij dit specifieke gezin en bied je als professional echt maatwerk.
