Kenniscentrum Movisie vraagt uitvoerende beroepskrachten en vrijwilligers ieder jaar naar hun opvattingen over maatschappelijke thema’s. In de frontliniepeiling van 2015 zijn de professionals en vrijwilligers bevraagd over  het thema eenzaamheid. Een thema dat ze het jaar ervoor zelf op de agenda hebben geplaatst. Ongeveer de helft van de ondervraagden wordt jaarlijks meer dan twintig keer geconfronteerd met eenzaamheid in hun (vrijwilligers)werk.

De aanpak van eenzaamheidsproblematiek kan op een aantal punten nog beter, vinden de ondervraagde professionals en vrijwilligers. Zij hebben aangegeven wat zij nodig vinden voor een succesvolle aanpak:

Meer ondersteuning en coaching 

Sociaal professsionals en vrijwilligers hebben meer ondersteuning en coaching in hun werk nodig dan wat zij op dit moment krijgen. 51% wil graag ondersteuning, maar 15% krijgt daadwerkelijk deze hulp in hun werk. Er zijn wel momenten waarop ze kennis en ervaring met collega’s kunnen uitwisselen, maar de behoefte daaraan is veel groter. Ook hebben ze behoefte aan cursussen en informatie over interventies die ze makkelijk in de praktijk kunnen gebruiken. Dit betekent niet dat deze informatie en ondersteuning er niet is; tijdsgebrek en werkcultuur spelen hier ook een rol.

Een betere samenwerking

De roep om samenwerking tussen allerlei partijen is er altijd wel geweest, maar juist nu wordt de noodzaak echt duidelijk gevoeld. Negentig procent van de respondenten vindt de samenwerking tussen sociaal professionals en zorgprofessionals  onmisbaar. Toch kan en moet volgens een grote meerderheid die samenwerking in de praktijk beter. Vijftig procent van de respondenten vindt de samenwerking tussen sociale professionals, vrijwilligers en mantelzorgers  goed.

Een duidelijk laagdrempelig meldpunt

Professionals en vrijwilligers hebben behoefte aan een duidelijk en laagdrempelig meldpunt voor sociale problematiek, waar zowel professionals, vrijwilligers als burgers terecht kunnen. Tegelijk staat het signaleren van eenzaamheid onder druk: veel wijkteams zijn nog in ontwikkeling, of door tijdsdruk krijgt het signaleren van eenzaamheid minder prioriteit.

Meer aandacht voor gezamenlijke taak

45% vindt dat de verantwoordelijkheid voor de aanpak van eenzaamheid in de eerste plaats bij de burger zelf ligt. Maar, dat neemt niet weg dat de kwetsbaren onder hen echt hulp nodig hebben en daar ligt een gezamenlijke verantwoordelijkheid, aldus de respondenten. De samenleving en organisaties zijn medeverantwoordelijk wanneer het hen niet lukt om op eigen kracht de eenzaamheid te doorbreken.