Door Carolien Stam – Stadsdeel De Baarsjes in Amsterdam-West stapt naar de Raad voor de Kinderbescherming om jongeren aan te pakken die problemen veroorzaken, terwijl hun ouders daar niet op aanspreekbaar blijken. Dat zei stadsdeelvoorzitter Godfried Lambriex afgelopen woensdag. Maar uitsluitend de burgemeesters van de vier grote steden en van Tilburg kunnen in zeer bijzondere omstandigheden direct de kinderbescherming inschakelen. Aldus woordvoerder Richard Bakker van de Raad voor de Kinderbescherming.
Ziekenhuis
De voorzitter van stadsdeel De Baarsjes wil de overlast van een groep van enkele tientallen hangjongeren aanpakken. De jongens, tussen de 15 en 18 jaar oud, hebben een buurtwerker het ziekenhuis in geslagen. Stadsdeelvoorzitter Lambriex wilde hun ouders hierop aanspreken, maar die bleken niet bereid om te komen praten. ‘Als een kind zoiets doet en de ouders zijn niet aanspreekbaar, dan zitten er meerdere dingen in het gezin niet goed.’
Zorgmelding
Ook bij vergelijkbare gevallen in de toekomst wil het stadsdeel naar de Raad voor de Kinderbescherming stappen. Navraag bij de Raad leert dat het stadsdeel, dan wel zijn voorzitter daartoe niet het recht hebben. ‘Er zijn slechts enkele partijen die een zorgmelding kunnen doen,’ verklaart woordvoerder Richard Bakker van de Raad voor de Kinderbescherming. Dat zijn de officier van justitie, de bureaus jeugdzorg en de AMK’s (advies –en meldpunt Kindermishandeling). Bij hoge uitzondering kunnen de burgemeesters van de vier grote steden en van Tilburg direct een melding doen bij de Raad, zodat acuut kan worden ingegrepen in een gezin.’
Doorzettingsmacht
Deze bevoegdheid van de vijf burgemeesters – de zogeheten ‘doorzettingsmacht’ – is hen recent door het ministerie toegekend, nadat deze burgervaders meer mogelijkheden wensten om in probleemgezinnen in te grijpen. Het gaat echter om werkafspraken, benadrukt Bakker. ‘De juridische grondslag moet nog in een nieuwe Kinderbeschermingswet, die in 2011 zijn beslag moet krijgen, worden vastgelegd.’ Op dat moment geldt de ‘doorzettingsmacht’ voor alle burgemeesters, maar niet voor stadsdeelvoorzitters.
Gezamenlijk overleg
Ingrijpen door de het stadsdeel, de stadsdeelvoorzitter, is alleen mogelijk door een probleemjongere in het gezamenlijk overleg van instanties in te brengen. ‘Dan kan ook direct door de Raad voor de Kinderbescherming, die in dat overleg aan tafel zit, actie worden ondernomen. Alleen de Raad heeft toegang tot de kinderrechter, die bepaalt of ingrijpen in de ouderlijke macht nodig is.’
Meer weten? Lees dan ook de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Daarvoor kunt u zich hier aanmelden.
Bij ernstige problemen als in de Baarsjes staat ook het belang van de ontwikkeling van het kind voorop. Dat wordt nog wel eens in de discussie vergeten. Kinderen die zichzelf op straat moeten opvoeden hebben grotere kansen om af te glijden naar criminaliteit zo laat recent onderzoek van Loes Keijsers (universiteit Utrecht) zien. Het belang van het kind vraagt daarom om een goede samenwerking tussen gemeente en hulporganisaties, waaronder ook de Raad. Samenwerking in publieke dienstverlening is echter niet vanzelfsprekend (proefschrift Pieterjan van Delden, 2009).
Misschien zou burgemeester Cohen zijn doorzettingsmacht moeten gebruiken om hulporganisaties te ‘overtuigen’ van een betere samenwerking.
Ik raad de heer Lambriex aan een melding te doen.
Bij weigering die in behandeling te nemen raad ik hem aan naar de rechter te gaan.
M.i. krijgt hij zondermeer gelijk.
De Raad heeft een eigen verantwoordelijkheid naar elke burger.
Wat hier gebeurt is, dat justitie probeert weg te duiken achter het particulier initiatief.
Dit is al 15 jaar beleid en mist m.i. een wettelijke grondslag.
De heer Bakker vergeet dat ook de politie een melding bij de Raad kan doen, namelijk middels het opmaken van een proces-verbaal.
De Raad doet dan een zgn. basisonderzoek strafzaken en kan dat onderzoek op eigen gezag uitbreiden om te bezien of een ondertoezichtstelling evt. noodzakelijk is. Het lijkt mij gezien de omstandigheden voor het stadsdeel niet zo moeilijk om de politie in beweging te krijgen.
F.R. de Graaf
oud-vestigingsmanager Raad
Waarom lange wegen bewandelen als de korte weg tot een beter en goed resultaat kan leiden.
Als een besluit genomen wordt tot ingrijpen zijn er al vele stadia voorbij gegaan. Iemand wordt niet op basis van zijn lelijke ogen of zweetvoeten geconfronteerd met een dergelijke aanpak. Laten wij nu eens stoppen met de softe benadering voor dit soort gevallen.
Wij moeten niet doorslaan tot extreme aanpak zodat Wilders zich gesteund weet.
Waar glijden wij met ons rechtsysteem naar af, jongeren die georganiseerd de politie aanvallen op het strand, politie schiet uit zelfverdediging en komt nu in de verdachte bank…. Vul zelf maar verder aan..
Hoe leggen wij dat de burgers uit?
Zelf werk ik ruim 30 jaar met deze doelgroep, weet een beetje waar ik over praat.