Nu ik erover nadenk, heb ik me nog nooit eenzaam gevoeld. Nu ik erover nadenk, besef ik dat ik geluk heb gehad. In mijn jeugd was ik immer omringd door broertjes, zusjes, schoolvriendjes en buurtkinderen. Ik was het type dat wanneer er in teamverband gesport of geknutseld moest worden altijd als tweede of derde werd gekozen, kon daar niks aan doen.

BANI DA LIMA (66) was 15 jaar lang manager behandelzaken bij Jellinek. Om precies te zijn bij de afdeling JellinekMinnesota die hij zelf in 2007 heeft opgezet. Gevraagd naar een hoofdpijncliënt, heeft hij er meteen één voor ogen. 'Wat had ik nog meer kunnen doen?'

Ik weet nog dat er op de voorpagina van de Volkskrant een foto van Syrische vluchtelingen stond, in een tentenkamp in Libanon. Op de schoot van de moeder lag een volwassen zoon. Ik zag meteen dat hij meervoudig gehandicapt was. Soms vraag ik me af waar ze nu zijn en hoe het met ze gaat.

'Een levensinvulling', zo ziet de jonge Ernst Jansz de zorg voor zijn door de oorlog getraumatiseerde vader. Als zijn vader overlijdt, belandt Ernst, dan 17, in een zwart gat. Pas decennia later komt hij daaruit, met dank aan de muziek. En een psychiater.

Krijg je als professional meer gedaan als je buiten de lijntjes kleurt? Hulpverleners Jochen Devlieghere, Onderzoeker aan de Universiteit van Gent  en Martin Lüschen, Actieonderzoeker bij het Instituut voor Publieke waarden verdedigen hun standpunt.

In de coronacrisis werd sociaal werk door het kabinet als cruciaal beroep erkend. Een terechte opsteker voor sociaal werkers. Juist zij hebben nauw contact met mensen in kwetsbare posities. Juist zij kunnen vroegtijdig signaleren als er zaken mis dreigen te gaan in het dagelijks leven van mensen en waar nodig zorgen voor passende ondersteuning.

Fotograaf Thijs Wolzak toog naar Den Bosch om het evenement 'Brug naar de Brugklas' bij te wonen. Dat is een jaarlijkse dag voor leerlingen van groep 8, waarop ze kunnen sporten, maar ook - met medewerking van politie en jongerenwerkers - iets leren over belangrijke maatschappelijke thema's waarmee ze te maken krijgen.

Kyra Rutgers beschrijft in Grenzeloze liefde gedetailleerd hoe subtiel en snel een gelukkig gezin uit elkaar wordt gedreven. Het verhaal is gebaseerd op haar eigen leven. Een leven waarin ze uiteindelijk de drastische keuze maakte om met haar zoon naar Nederland te vluchten.

In 2022 wordt 'Eén tegen eenzaamheid' afgerond, het actieprogramma van de overheid. Wat is er de afgelopen jaren gebeurd? Prof. dr. Anja Machielse is betrokken bij de wetenschappelijke adviescommissie.

Jessica is moeder van dochter Yara (9). Haar dochter heeft een motorische beperking en Jessica brengt de gescheiden werelden van kinderen met en zonder beperking samen. Jessica kreeg hulp van De Speeltuinbende, die speelplekken fysiek toegankelijk maakt en samenspeelakkoorden sluit.

Via een moestuin mensen verbinden en hun kennis en de opbrengst laten delen met anderen. Het zijn volgens Edwin Gorissen van Stichting Mijn tuin Jouw tuin dé ingrediënten om eenzaamheid tegen te gaan.

De heropening van het leven voor corona is niet voor iedere jongere een feestje. Voor een substantiële groep ligt juist nu eenzaamheid op de loer. Anne Weijs: 'Een groep jongeren gaat juist nu weer piekeren.'

Een grote groep mensen voelt zich eenzaam. Dit gaat om ouderen maat het gaat ook steeds meer om jongeren en anderen die om verschillende redenen de aansluiting met de maatschappij missen. Maar hoe zien de cijfers met betrekking tot eenzaamheid er eigenlijk uit? De antwoorden op deze vraag geven we hier.

'Mijn ouders hebben mij nooit geleerd om met geld om te gaan. Als er geld was, dan was het ook zo weer weg aan drugs.' Selima Renes is een van de personen die Dirk-Jan Visser portretteerde voor de tentoonstelling Tegenspoed in Veenhuizen.

De 'blinde vlek' bestaat echt. Kijk maar op YouTube. Ergens boven in je oog ontbreken op een klein deel fotoreceptoren. Met andere woorden, het oog kan het licht daar niet doorgeleiden naar de hersenen. En dus zie je met dat deel van het oog niets. Zonder licht immers geen beeld.

Lilian maakt zich zorgen om haar broer Walter die een geschiedenis kent van psychotische episodes. Na de laatste crisis is Lilian door haar broer aangesteld als contactpersoon. Nu, net als voorafgaand aan de vorige keren, reageert Walter kort, ongerijmd of helemaal niet op haar telefoontjes en mails. Hij woont in een andere stad. Lilian informeert bij het buurtzorgcentrum waar hij in behandeling is. Het blijkt dat men haar geen informatie mag geven, haar broer heeft te kennen gegeven haar niet meer als contactpersoon aan te merken. Psycholoog, psychiater en ook de huisarts weigeren Lilian in te lichten. Ze blijft hen lastigvallen. Als een van de behandelaren uiteindelijk na zes weken poolshoogte gaat nemen, blijkt het helemaal mis met Walter. De crisisdienst, gesteund door de politie, besluit tot gedwongen opname. Waarom heeft het zo lang moeten duren? Hoe had jij gehandeld als je Lilian aan de telefoon had gekregen?

Hoe zorg je voor meer bewustwording over een gezonde levensstijl bij kwetsbare mensen? Hoe krijg je hen in beweging? 'Wat mensen in hun eentje niet lukt, krijgen deze mensen als team wel voor elkaar.'

Als wijkteammedewerker speel je een belangrijke rol in de aanpak van huiselijk geweld en kindermishandeling. Wat speelt er precies? Welke problemen veroorzaken het geweld of de verwaarlozing en welke houden dat in stand? Welke rol spelen de verschillende gezinsleden? En welke effecten zijn bij wie zichtbaar?

Dilek is caseworker bij de Stichting Arosa, hulporganisatie bij geweld in afhankelijkheidsrelaties, in Rotterdam. Ze begeleidt slachtoffers van stalking en weet hoe gevaarlijk zo'n obsessie kan zijn, 'een pleger kan ineens doorslaan.'

Ze had al last van oorsuizen en een verminderd gehoor, toen plotseling de ziekte van Ménière daarbovenop kwam. Hoofd en leven van Paula Hijne (58) werden letterlijk op hun kop gezet. Nu is het evenwicht terug en zet ze haar kennis en ervaring in voor patiënten én professionals.

Adrie Vermeulen is hulpverlener bij Moviera in Utrecht en helpt slachtoffers van huiselijk geweld. Hij begeleidde een cliënt die haar geloof in de hulpverlening volledig was kwijtgeraakt en wist haar vertrouwen te herstellen.

Wil Roode is vrijwilliger bij onder meer de SP Hulpdienst in Amstelveen. Zij komt op voor mensen die in armoede leven en niet worden gehoord. En daarvoor gaat ze, als het moet, door roeien en ruiten. 'Ik kan gewoon niet tegen onrecht.'